در میانه بحران ناترازی انرژی در کشور، توجه به نقش شهرهایی مانند کازرون بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است؛ شهری که نیروگاه آن یکی از بازیگران اصلی در تأمین برق جنوب کشور است، اما سال‌هاست از زیر تیغ بی‌برنامگی و راندمان پایین، رنج می‌برد.
دکتر امین عربی، عضو انجمن اقتصاددانان ایران، گفت:نیروگاه کازرون به‌تنهایی بخشی از بار سنگین تولید برق استان فارس را به دوش می‌کشد. اما کاهش راندمان و فرسودگی زیرساخت‌ها باعث شده حتی این ظرفیت استراتژیک، نتواند نقش واقعی خود را ایفا کند.
به گفته عربی، اگر فقط یک درصد بازدهی نیروگاه‌های فارس از جمله کازرون بهبود یابد، معادل ۱۵۰ مگاوات ظرفیت آزاد خواهد شد؛ عددی که می‌تواند بخشی از بحران برق در استان‌های همسایه را کاهش دهد.
این اقتصاددان با تأکید بر نبود شفافیت در مصرف انرژی، به وضعیت نامطلوب صنایع پرمصرف، استخراج رمزارز و پروژه‌های ویژه‌ای اشاره کرد که یارانه‌های سنگینی می‌گیرند اما حساب‌وکتابی در مصرف ندارند، وقتی مردم ببینند مصرف خانگی تحت فشار است ولی مصرف‌های کلان بی‌ضابطه ادامه دارد، دیگر نمی‌شود از آن‌ها انتظار صرفه‌جویی داشت.
عربی سه مسیر اساسی برای برون‌رفت از وضعیت موجود برشمرد: اصلاح فرهنگ مصرف، بهبود راندمان نیروگاه‌ها و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر. او تأکید کرد که فارس و به‌ویژه کازرون، ظرفیت‌های بالقوه‌ای برای تبدیل‌شدن به پیشگام انرژی‌های پاک دارند، اما تا وقتی که نگاه سیاست‌گذاری کوتاه‌مدت و صرفاً قیمتی باشد، این فرصت‌ها از دست می‌روند.
کازرون، با وجود نقش کلیدی‌اش در تولید برق منطقه، از ضعف‌های ساختاری نظام انرژی کشور رنج می‌برد. آیا وقت آن نرسیده که اصلاحات از همین نقاط شروع شود؟
