وقتی مردم بدهکار میشوند و دولت طلب کار

درجوامع دمکراتیک معمول است که مسئولین بطور مستقیم یاغیرمستقیم بوسیله مردم انتخاب میشوندومسئولین درمقابل سانی که به آنها اعتبار بخشیده اندپاسخگو باشند،امادرچندسال اخیرشاهدتشکیل دولتی هستیم که خودراوابسته به جریانی میداند که با اصطلاح بدنبال آزادی های اجتماعی هستندوطوری برخورد میکنند که گویا مبدع آزادی بیان درجمهوری اسلامی هستند،اما اگرنگاهی به آرا واندیشه های بنیانگذار نظام اسلامی بیندازیم خواهیم دهیدکه این مسائل جزءاصول اولیه انقلاب بوده است چنانچه امام (ره)درصحیفه میفرماید:«هرفردیازافرادملتحقداردکهمستقیماًدربرابرسایرین،زمامدارمسلمینرااستیضاحکندوبهاوانتقادکندواوبایدجوابقانعکنندهبدهد.»(صحیفهامام،جلد ۵،صفحه ۴۰۹)

«ماامیدواریم که ایران اولین کشوری باشدکه به چنین حکومتی دست می‌یابد. حکومتی که کوچکترین فرد ایرانی بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتی انتقادکند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد.»(صحیفهامام،جلد ۵ – صفحه ۴۴۹)«این مسئله مهم است. همه ملت موظفندکه نظارت کنند براین امور. نظارت کنند اگر من یک پای مرا کنار گذاشتم،کج گذاشتم،ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی،خودت را حفظ کن…توجه داشته باشند که نبادامنیکوقتیککلمهبرخلافمقرراتاسلامبگویم. اعتراضکنند،بنویسند،بگویند…در صدر اسلام هست که عمر وقتی که گفت – درمنبربود – که اگرمن یک کاری کردم شماهاچه بکنید. یک عربی شمشیرش را کشید گفت ما با این،با این شمشیر راستش می‌کنیم. بایداینطورباشد. بایدمسلمان اینطور باشدکه اگر – هرکه می‌خواهدباشد،خلیفه مسلمین وعرض بکنم هرکه می‌خواهدباشد – اگر دید پایش راکنار گذاشت،شمشیرش را بکشدکه پایت را راست بگذار.»(صحیفهامام،جلد ۸،صفحههای ۵ و ۶)

«الآن مکلّفیم ما،مسئولیم همه‌مان، همه‌مان مسئولیم،نه مسئول برای کار خودمان؛مسئول کارهای دیگران هم هستیم «کُلُّکم راعٍوَ کُلُّکُمْ مَسؤُولٌ عَنرَعِیَّتِه‌»همه باید نسبت به همه رعایت بکنند. همه باید نسبت به دیگران. مسئولیت من هم گردن شماست؛شما هم گردن من است. اگرمن پای مرا کج گذاشتم،شما مسئولید اگر نگوییدچرا پایت را کج گذاشتی؟باید هجوم کنید،نهی کنیدکه چرا؟»(صحیفه امام،جلد ۸،صفحه ۴۸۷) ونمونه های دیگری که نشان میدهد اتفاقا ریشه خیلی ازمسائل فراموش شدن وبه حاشیه راندن این بیانات است واگر مسئولی مدعی خط امام است باید درعمل پایبندی خود را نشان دهد ونه اینکه صرفا دربزنگاه انتخابات باافشاگری وتهمت به اسم آزادی بیان بخواهد فریب کاری کند،یعنی با این شعارتازمانی همراهی کند که منافع سیاسیشان تامین شود ودرمقابل کوچکترین انتقاد ازعملکردشان رابابدترین الفاظ پاسخ دهند،که دراین مدت ریاست این دولت برقوه مجریه مسئولین دولتی نسبت به نصایح خیرخواهانه دلسوزان نظام ومطالبات مردم جهت شفافیت درمسائل جاری کشوروبرخی انتقادات به جای اصلاح یا پاسخگویی با الفاظی دور از ادب برخورد کردند ازخودرئیس دولت که منتقدان سیاستهایش رابالفظ همچون بی سواد،بزدل سیاسی و…خطاب کردتا وزیربهداشت که گفت کسانی که تریبون دارندمشکلات روانی مردم رابیشتر نکنند که درمصادیق آن ازتریبون های نمازجمعه هم نام میبرد تا بقیه دولتی هاکه درتوهین به مردم ومنتقدان گوی سبقت راازیکدیگرمی ربایند والسابقون السابقون اولئک المقربون البته دردرگاه جناب رئیس دولت هستند که نه باقانون وشعارهای انقلاب وبعضا خود دولت سازگار نیست.

وجالب این است که حاضر هم نیستند کوتاه بیایندوهرچه ازخطوط قرمزآزادی بیان میگذرند صدای خودرابلندترمیکنندچنانچه درنمایشگاه مطبوعات مدعیانه می گویند باهربهانه ای قلم هارانشکنیدودهان هارا نبندین ،که البته رئیس دستگاه قضا پاسخ دادندکه شمادرجلسات خصوصی وباواسطه وبی واسطه بدنبال بستن صدای مخالف هستید،که البته مدتی نگذشت که یکی ازپیاده نظام این جریان ازتریبون مجلس ادعای یک رسانه ضدانقلاب درباره رئیس دستگاه قضا رابازگو کردکه البته به وسیله وزیر اقتصاد تکذیب شد که باوجود پاسخ داده شده این شخص ازقضیه کوتاه نیامدکه مشخص شدقصددیگیری به غیرازاحقاق حقوق مردم ازپیگیری چنین مسائلی دارد.

متاسفانه مشاهده شددولت برای عدم پاسخگویی به عملکرد خود درحوزه های مختلف گاهی اوقات بافرارروجلو وبزرگ جلوه برخی مسائل وتلاش درعوض کردن اولویت ها سعی درکم رنگ کردن وبه فراموشی سپردن عملکردضعیف خود است که درهمین راستا رسانه ملی رامتهم به انعکاس دستاوردهای دولت کرد وآن را رسانه ی میلی نامید،که البته باید بگویم اگرهم میلی باشد به میل دولت بودونه منتقدان آن،واین ماهستیم که بایدطلب کارباشیم نه دولت.چراکه دربرهای حساس فقط صدای دولتی ها ازرسانه ملی که متعلق به همه است شنیده شده است.مگرنه همین رسانه ملی بودکه انواع تهمت ها توسط دولتی ها به مردم ومنتقدین دولت ازآن زده شد؟وبه آنها حتی اجاه داده نشد بیایند ازخود دفاع منطقی کنند.مگرنه ازهمین تریبون بودکه درمسئله برجام نافرجام که خلاصه عملکرد دولت است ووعده رفع تحریم ورفع مشکلات آب ومحیط زیست واشتغال و…داده شد؟وبه منتقدین اجازه داده نشد راجب پوچ بودن این ادعاها صحبت کنند.چرا اجازه داده نشد وقتی وعده گلابی داده میشد درهمین رسانه ملی ،ازدولت سوال کنیم شما که وعده رفع تحریم درروز اجراداده بودین؟اما امروز باید بدنبال توجیه بدعهدی ووضع تحریم های جدید طرف مقابل باشید….تنها دریک مورد این فضا فراهم شدآن هم درمسئله  fatf بودکه منطق نماینده دولت برهمگان مشخص شد وهمه استدلالش این بود که مگر مملکت صاحب ندارد که معاهده خلاف مصلحت امضا شود.

باتوجه به نزدیک شدن به فضای انتخاب 96ماشاهد عملکردی متفاوتی ازدولت خواهیم بود ودولت بدنبال این است که دادن شعارهای تکراریش درحوزه های اجتماعی ودادن شعارهای بعضا هنجارشکن بدنبال پرکردن سبدرای خود باشد که استارت آن رونمایی ازمنشور حقوق شهروندی است ،که بنظر میرسد یک شوی سیاسیت تا برنامه ای برای عمل زیرا یکی ازحقوق شهروندی پاسخگو بودن دولت ازعملکردش دربخش های مختلف است که عملکرد دولت دراین زمینه برهمگان روشن است.