ارتباط مداوم میان مردم و نمایندگان منتخبشان یک اصل در تمام جوامع مترقی بوده و هست. در سایه ی این ارتباطات و تعامل است که مردم می توانند خواسته های به حق خود را از مسؤولان منتخب خود مطالبه نمایند و مسؤولان نیز در قبال شهروندان احساس وظیفه نموده و خود را پاسخ گو می¬دانند. وقتی مسؤول خود را در قبال شهروند پاسخ¬گو بداند و برای رأیی که مردم به او داده اند ارزش قائل باشد تمامی تلاش خود را برای دفاع از منافع آنان به کار خواهد بست.
هفته ی گذشته به دعوت گروهی از دلسوزان شهر در قالب گروه منتقدین در سالن اجتماعات شهرداری دیداری داشتیم با اعضای محترم شورای شهر و شهردار کازرون، جلسه ای که با حاشیه های بسیار روبه رو بود و به نظر بنده بدون نتیجه ی خاصی به پایان رسید. آن¬چه در این نشست طولانی و نسبتاً خسته کننده بسیار روشن و واضح بود را می¬توان در دو کلام خلاصه نمود:1-شهروندانی هیجان زده با خواسته¬ها و مطالبات فراوان، 2-نمایندگانی غیر پاسخ¬گو و توجیه¬گر
اما نگاهی گذرا بر آن¬چه در این جلسه ¬ی چهارساعته گذشت ما را به درک نکات ارزشمندی هدایت می نماید براساس پیامکی که برای مدعوین ارسال شده بود قرار بود که جلسه ساعت19:15 آغاز شود و بنده به عنوان یک شهروند وظیفه شناس رأس ساعت 19:10 در سالن حاضر شدم اما بیش از انگشتان دو دست کسی در سالن حاضر نبود ساعت به19:30 که رسید یکی یکی مدعوین حاضر شدند. آخرین گروهی که وارد سالن شدند اعضای شورا و شهردار بودند که با نیم ساعت تأخیر به این نشست آمدند جلسه با تلاوت آیاتی از کلام ا… و سخنان فضل¬ا… عباسپور و معرفی گروه منتقدین واهداف این گروه آغاز شد سپس پرویزی از گروه منتقدین در سخنانی به وضعیت مالی شهرداری اشاره کرد و راه ها و پیشنهادهایی برای کسب درآمد پایدار شهرداری ارائه نمود. پس از ایشان مهندس کاظمینی از فعالان محیط زیست به بازبینی دوباره ¬ی پرونده ی تخلف در تغییر حریم چاه های آب و تغییر کاربری زمین روبه ¬روی بیمارستان پرداخت اما متأسفانه یکی از اعضای شورای شهر که سخنان مهندس کاظمینی را بر نمی تافت بدون رعایت نوبت و برخلاف عرف معمول این¬گونه جلسات که می بایست نمایندگان مردم به خوبی به درد دل شهروندان گوش دهند به میان سخنان مهندس کاظمینی آمد و با قطع سخنان ایشان، وی و سایرین را متهم به بی اطلاعی و ناآگاهی نمود.
این عضو شورای شهر معتقد بود که کسانی که پرونده¬ی این زمین را پیگیری می کنند با ناآگاهی، واقعیت ها را کتمان می کنند. ورود غیر متعارف این عضو شورای شهر به میان سخنان مهندس کاظمینی با اعتراضاتی از سوی حاضران و حتی برخی از چهره های با تجربه ی شورا قرار گرفت و از ایشان خواستند تا اجازه بدهد تا مسائل به طور کامل بیان گردد.
ادامه ی سخنان مهندس کاظمینی درباره ی مسایل آب شهرستان باز هم با دخالت دو عضو جوان دیگر شورا قطع شد و نکته ی جالب آن¬که این بار عضو جوان شورا تلاش های گروه های مردمی در زمینه ی دفاع از منابع آب شهر را که در هفته های اخیر در جراید شهر و فضای مجازی بازتاب گسترده ای داشته مصداق تشویش اذهان عمومی دانست و به دنبال این اتهام همه ی افراد درگیر در این ماجرا را به تقوای الهی دعوت نمود. سخنان تُندی که مجدداً موجب بروز تنش و واکنش های هیجانی در میان حاضران گردید و منی که دورادور ناظر این گفتمان بودم در دل افسوس می خوردم که چرا باید نمایندگان ما آن قدر سعه ی صدر نداشته باشند و آستانه ی تحمل شان پایین باشد که به جای برخورد منطقی با سخنان شهروندان به واکنش های هیجانی روی بیاورند و یا حتی انگ و اتهام وارد می آوردند.
به هر حال شاید یک دلیل اساسی، آن باشد که معمولاً شهروندان و اعضای شورای شهر کم تر با یکدیگر ملاقات دارند و گاهی اتفاق می افتد که در طول چهار سال نمایندگی شاید چهار بار از این¬گونه ملاقات ها و جلسات صورت نگیرد و اعضای شورای شهر معمولاً در اتاق های در بسته جلساتی را می گیرند و تصمیماتی را اتخاذ می کنند که نتیجه ی این تصمیمات قطعاً زندگی و سرنوشت و آینده ی مردم را تحت تأثیر قرار خواهد داد بنابراین حق مسلم هر شهروند است که بداند مسؤولان چرا چنین تصمیماتی را گرفته اند و اعضای شورا نیز قطعاً وظیفه ی پاسخ گویی دارند نه اتهام زدن، آن هم از نوع تشویق اذهان عمومی.
در ادامه ی جلسه اقای دهداری یکی دیگر از اعضای گروه منتقدین با نمایش یک سری تصاویر به نابسامانی های موجود در سطح شهر در زمینه ی فضای سبز- قطع درختان خیابان ها، مشکلات بهداشتی و کمبود پارکینگ عمومی اشاره نمود و این حجم از مشکلات و مسایل را ناشی از ضعف مدیریت درون شهری دانست و معتقد بود که اگر اداره ی امور شهر به این صورت است ما شهروندان عادی نیز می توانیم شهر را خیلی بهتر اداره نماییم.
یکی دیگر از حضار که ظاهراً جزو گروه منتقدین بود و اشتیاق فراوانی برای بیان دیدگاه های خود داشت در چند نوبت با ورود به بحث ها با حرارت و هیجانی خاصی نسبت به وضع موجود کازرون معترض بود و با شدتی غیر قابل توصیف به انتقاد از مسؤولان می پرداخت به گونه ای که تقریباً نظم جلسه را بر هم زده بود و همه ی حاضران وی را دعوت به آرامش و خویشتن داری می نمودند.
گروهی از اهالی شهرک پردیس نیز با قرائت نامه ای نسبت به وضعیت معابر این شهرک معترض بودند و از شهرداری خواهان رسیدگی و آسفالت این معابر شدند. خلاصه پس از کش و قوس های فراوان نوبت به مهندس شهیدیان رئیس شورا و مهندس مکی شهردار رسید تا در مقام پاسخ گویی در جایگاه قرار بگیرند هر چند سخنان این دو مسؤول نیز بی نتیجه ماند و بارها با دخالت و اعتراضات شهروندان قطع گردید ولی به طور کلی آن چه مشخص بود آن¬که به ویژه در مورد مسأله تغییر حریم چاه های آب و تغییر کاربری زمین روبه روی بیمارستان اعضای شورا و شهردار قصد تبرئه خود و توجیه مسائل به وجود آمده را داشتند و به هیچ عنوان حاضر به پذیرش تخلف در این زمینه نبودند چرا که یکی از شهروندان در دو نوبت از آقای شهیدیان سؤال کرد که آیا در این پروند تخلفی صورت پذیرفته است یا خیر و ایشان پاسخ می دادند که از سوی ما تخلفی صورت نگرفته و کار ما کلاً قانونی بوده است. به هر صورت ادامه ی سخنان این دو مسؤول به علت طولانی شدن جلسه و همهمه ی حضار و رو نمودن برخی اسناد مربوط به پرونده ی مذکور از سوی فعالان محیط زیست نیمه تمام ماند و نهایتاً جلسه بدون هیچ نتیجه گیری خاصی پایان یافت. شاید تنها حسن جلسه آن بود که شهروندان تا حدودی با بیان دیدگاه های خود به اصطلاح معروف سبک شدند و مسؤولان شورا و شهرداری نیز متوجه شدند که افکار عمومی، حرکات و رفتار و تصمیمات آنان را رصد می نماید و آنان در قبال هرگونه تصمیمی که در مورد منافع عمومی شهر می گیرند مسؤول و پاسخ گو می باشند چرا که آنان با رأی همین مردم در جایگاه شورای شهر قرار گرفته اند و می بایست تمام تلاش خود را در جهت خدمت گزاری به همین مردم و حفظ منافع و سلامت آنان به کار گیرند. نه این¬که منافع اشخاص را بر منافع عمومی ترجیح دهند.
هفته نامه ی سلمان- شماره779
