کازرون نگاه_توقف طرح تقسیمات کازرون « فرصتی » برای بررسی علل « واگرایی » ها و راه های تقویت « هم گرایی » ها :
شهرستان بزرگ کازرون طی ماه های گذشته یکی از حساس ترین ایام تاریخی خود را در زمینه ی سیاسی ، فرهنگی ، امنیتی ، اجتماعی و جغرافیایی سپری نمود به گونه ای که علی رغم مشکلات عدیده و غیرقابل انکارِ به وجود آمده اما مردم ، نخبگان و دل سوزان در فضاهای « واقعی » و « مجازی » نمره ی قابل قبولی را در این فصل از امتحانات کسب نموده و البته « درس» های گران بهایی را نیز آموخته اند که در همین رابطه و با عنایت به لزوم استفاده از این « تجربیات » در « حرکت » های آینده ، موارد زیر مورد اشاره قرار می گیرند.
۱- شهرستان کازرون ، شامل مرکز و بخش های متعدد و تعریف شده ی کشوری حاضر در محدوده جغرافیایی خود ، به علل مختلفی طی چند دهه ی گذشته همواره مورد بی مهری هایی از ناحیه ی مدیران ارشد « غیر بومی » دولتی و حتی نخبگان ، سیاست مداران و صاحبان « حزب » و « جناح » و اندیشه های فکری بومی قرار گرفته که همین امر موجب عدم پیش رفت در توسعه ی زیر ساخت ها و مانعی برای « جذب » امکانات و اجرای طرح های بزرگ از ناحیه ی بخش های خصوصی و دولتی گردیده است .
۲- هم زمان با انتشار گزارش هایی مبنی بر تلاش « تعدادی » از منتسبین به «کاندیدا»یِ خاص و « قومیت » محترم و عزیزِ وابسته به ایشان ، طی دو سال و نیم اخیر ، امواجی خطرناک بخش عمده ای از خانواده ها ، محافل سیاسی و اجتماعی شهرستان ، استان و حتی کازرونی های ساکن در کشور و جهان را در نوردید که اوج این نگرانی ها در تجمعات مسالمت آمیز وگسترده ی پنج روزه ی فروردین ماه جاری به شکل بی سابقه ای نمایان گردید.
۳- گر چه افراد پشت پرده ی حامیِ طرح تقسیم شهرستان معتقد بوده اند که این جدایی « فاقد » عوارض و مشکلات قومیتی ، امنیتی و سیاسی است ، و حتی بخشی از مدیران دولتیِ دست اندر کار این طرح در استان و مرکز « نخواستند » ! و یا « نتوانستند » ! واگرایی های ناشی از این امر را پیش بینی نمایند ، اما یادآور می شود علاوه بر مشکلات اقتصادی ، فرهنگی ، منطقه ای و کشوری که این امر تا به حال بر‌جای گذاشته ، متاسفانه بعضا موجب « تزلزل » های فامیلی و حتی فروپاشی ازدواج هایی در بین موافقان و مخالفان این برنامه گردیده است.
۴- بالا بردن سطح انتظارات و درخواست های قومیتی و اجتماعی ، آن هم توسط کسانی که از نظر شرعی و قانونی فاقد چنین جایگاه هایی هستند ، و استفاده از لابی و فشارهای غیر قانونی بر دستگاه های حاکمیتی با هدف تسلیم در برابرِ خواست های زیان بار ، نتیجه ای جز هرج و مرج های امنیتی و سیاسی نخواهد داشت امری که متاسفانه در طرح تقسیم کازرون با وضوح هر چه تمام تر قابل مشاهده است .
۵- علی رغم خدمات شایان نظام اسلامی به مناطق مختلف کشور ، از جمله جغرافیای بزرگ کازرون ، و توسعه ی زیر ساخت های اجتماعی و.. اما وجود محرومیت ها در بخش هایی از مرکز و مناطق پیرامونی شهرستان غیرقابل انکار بوده و بدیهی است یکی از علل گریزان بودن « بخش » ها از « مرکز » و تاکید آنان بر جدایی ، همین محرومیت ها بوده است .
۶- « توقف » طرح تقسیم کازرون درست از همان مسیری حاصل شد که « شروع » و « پی گیری » ها از همان طریق به انجام رسیده بود ! . بر همین اساس لازم است همه ی «ذی نفعان » و « پی گیری کننده گان » ، به ویژه قانون گزاران مستقر در «خانه ی ملت »، ضمن احترام به ضوابط تصریح شده در تقسیمات کشوری ، از « تحریک » ، « تهدید » و « تطمیع » ساکنان شهرستان ، قومیت ها و کارگزاران دولتی خودداری و از ایجاد « دردسر » های زیست بومی ، اجتماعی و اقتصادی و هزینه تراشی برای دستگاه های امنیتی و حاکمیتی جلوگیری نمایند .
۷- متوقف شدن طرح تقسیم توسط بالاترین مقام های دولتی و « قول » های مساعد و قطعی آنان جهت « مطالعه » و « بررسی » های همه جانبه موضوع توسط کارشناسان مربوطه ، بدون توجه به تحرکات غیرقانونی کانون های فشار ، فرصت مغتنمی را برای تمامی طرف ها فراهم نموده تا در فضایی توام با آرامش ضمن شناساییِ مسببان اصلی « واگرایی » های قومیتی و برخورد قانونی با « فراهم کنندگان » و « به وجود آورندگان » بی نظمی های اجتماعی طی دو سال گذشته ! ، تصمیم لازم جهت بررسی کامل و کارشناسانه ی طرح در شرایط و مراحل آینده را اتخاذ نمایند .
۸- یکی از مشکلات موجود در جامعه کازرون ، که از گذشته نسبتا دور موجب بروز فاصله بین اقشار مختلف گردیده تضاد حاصل از عناوین غیر واقعی زیر نام « شهری » و « روستایی » است . در حالی که بر اساس آموزه های دینی و اخلاقی « همه » ی انسان ها برادران یک دیگر محسوب می شوند و بر همین اساس استمرار این « نقیصه » می تواند در عمیق تر نمودن « واگرایی » ها نقش زیادی را ایفا نموده و زمینه را برای اقدامات عده ای که به دنبال بهره برداری سیاسی و سوء استفاده های منطقه ای و قومیتی هستند به خوبی فراهم نماید.
سخن پایانی :
« شتاب زدگی » در اجرای طرح های تقسیمات در مناطقی با پیشینه ی چند هزار ساله ، بدون مطالعه ی علل گرایشِ بخشی از مردم برای جدایی از سرزمین مادری ، آن هم در شرایط غیر منطبق با ضوابط قانونی ، نه تنها موجب تقویت و « سود بردن » این مناطق نمی شود بلکه زمینه ساز بروز « بحران » ها و « درگیری » های مستمرِّ ساکنان چنین محدوده هایی خواهد گردید که در همین زمینه پیشنهاد می شود :
الف ) شهرستان بزرگ کازرون دارای شخصیت های مطرح و صاحب نامی در زمینه های اقتصادی ، مالی ، دینی ، امنیتی ، سیاسی ، فرهنگی و… در سطوح مختلف شهرستانی ، استانی و کشوری بوده و بدیهی است که بخش عمده ای از آنان نیز علاوه بر داشتن « نفوذ » قابل توجه در حرفه ی خود ، همچنین علاقه ی زیادی به سرزمین آبا و اجدادیشان دارند که در همین راستا می توان با استفاده از «تجربیات » و « آموخته » های آنان ، زمینه های لازم برای حضورشان در ترکیب پست های مدیریتی و دولتی و سپردن مسئولیت ها به نخبگان هر بخش را فراهم نمود .
ب ) بر اساس صراحت قانون ، مدت چهار ساله ی منتخبین مجلس از هر حوزه ی انتخابیه ، متعلق به تمامی مناطق موجود در محدوده ی انتخابی بوده و بدیهی است که « زادگاه » آنان نیز تنها « قسمتی » از محل ماموریتشان محسوب می شود . بر همین اساس پیشنهاد می شود نماینده ی محترم طی مدتِ محدودِ باقی مانده از این دوره ی نمایندگی با هدف ایجاد آرامش در فضای جامعه ، جلوگیری از استمرار اختلافات قومیتی و منطقه ای و همچنین احترام به آرای مردم « تمامی » بخش ها و مرکز شهرستان ، اقدامات مقتضی را صورت داده و روش « مهربانانه تری » را با بزرگان دینی ، نخبگان ، جناح های سیاسی، فعالان اجتماعی و.. در پیش گیرند .
ج ) نظر به این که نگاه مردم در مناطق مختلف شهرستان به « علمای دینی » نگاهی « پدرانه » و توام با انتظار جهت حل اختلافات می باشد ، بدیهی است که هر گونه صحبت و موضع گیری این بزرگواران بدون در نظر داشت جایگاه آنان ، بر خلاف آموزه های دینی و مردمی بوده و بر همین اساس شایسته است در اولین فرصت نسبت به رفع کدورت ها و حل مشکلات داخلی اقدام و با نظارت مسئولین مربوطه جلساتی برای ایجاد آرامش در منطقه منعقد گردد.
امان اله دهقان فرد
کارشناس ارشد سیاسی و روابط بین المللی ، دیپلمات سابق جمهوری اسلامی ایران
منبع: هفته نامه سلمان
