به گزارش کازرون نگاه ، علی اصغر دریاب در یادداشتی با عنوان «روز کـازرون؛ و رفع یک سوء تفاهم» که در شماره ۶۸۵ هفته نامه سلمان به چاپ رسید، نوشت: آن طور که در مطلب همین صفحه نشریه، به قلم یکی از بسیجیان فعال درعرصهی سیاست و در انتقادبه «روزکازرون ؛ پیشنهادی که باید پخته شود» آمده بود و نیزتوضیح حضوری فرمانده محترم ناحیهی مقاومت سپاه ، ظاهراً مسالهی نامگذاری روز کازرون به دوشکل متفاوت مطرح است :
اول این که این پیشنهاد و نام گذاری مختص تقویم فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که در پایان سال ۹۲ به شکلی که در آن مقاله مطرح شده به ثبت رسیده است و یک تصمیم داخلی سپاه است و نامگذاری های سطح کشور و از جمله نامگذاری ۲۵ آبان ماه شهر اصفهان هم دراین رابطه است.
دوم نامگذاری دیگری است که در ابعاد وسیعتری مطرح است و باید در شورای فرهنگ عمومی شهرستان مطرح و تصمیمگیری شود و می توان این نامگذاری را به مشورت عموم و قاطبهی مردم و بزرگان گذاشت. که البته هنوز باب آن مفتوح است و علاقهمندان می توانند به سایتها مراجعه کنند و انتقاد ما از شق دوم قضیه بوده نه تصمیم مسؤولان محترم سپاه، ولی چون اطلاع رسانی کافی در تفکیک این دو مقوله از هم در جامعه صورت نگرفته بود، بدیهی است که هر دو ، یک مورد تلقی شود و عدهای تصور کنند که انتقاد به شقِّ اول قضیه بوده است. بنا بر این می توان آن را یک سوء تفاهم و سوء برداشت تلقی کرد، که با این توضیح مختصر انشاءا… برطرف خواهدشد.
پس در آن مقاله طبق یک روش جاری در نشریات، که معمولاً از عملکرد ادارات دولتی و ارگانها انتقاد می شود، از اینکه مسالهی مهمی مانند نامگذاری یک شهر بزرگ و تاریخی مانند کازرون بدون نظر خواهی از اندیشمندان و پیشکسوتان و صاحب نظران شهرستان به تصویب رسیده انتقاد شده بود، ( که البته این انتقادها در اکثر مطالب سایتها و اظهار نظرها نیزتأیید شده بود). و اما توضیحی در بارهی به کار رفتن دوکلمه »نامیمون« و » شکست «که زیاد روی آن تکیه شده بود.
۱- برداشت ما این بود که چون آن عملیات بزرگ و مقدس علیرغم آن همه جانفشانیها و ایثارگریها و خط شکنی رزمندگان و از جمله شهدای عزیز این شهرستان، متأسفانه با پیروزی همراه نبود و منجر به شکست شد روز مبارک و میمونی نیست و مردم به خصوص خانوادههای معظم شهدا خاطرهی خوبی ازآن ندارند و خوب است برای نامگذاری این مسالهی مهم ( شقِّ دوم قضیه) روز دیگری انتخاب شود مانند ……… که صرفاً یک پیشنهاد بود.
۲- از به کار رفتن کلمه شکست نباید کسی ناراحت شود چون هیچ جنگی درهیچ نقطهای از جهان درطول تاریخ بدون شکست نبوده و به خصوص دفاع مقدس و طولانی ۸ ساله ما فراز و نشیبهای زیادی داشته و اتفاقاً مقام معظم رهبری یک بار در بیانات شیوای خودشان به یکی از عملیاتهایی که موفق نبوده واحتمالاً همین کربلای ۴ باشداشاره میکند و می فرماید این عملیات جنگ احد ما بود … ومیدانیم که در جنگ احد لشکر اسلام شکست خورد وحضرت حمزه (ع) بزرگترین یار و یاور یپامبر اسلام (ص) درآن سالها به همراه ۷۰ نفر از بهترین اصحاب آن حضرت با آن کیفیتی که درتاریخ آمده به شهادت رسیدند و شخص پیامبر (ص) همواره از این جنگ به تلخی یاد میکرد . همچنین سردار علی فضلی که خود از فرماندهان بزرگ همین عملیات بوده درهما یشی در تاریخ ۹۱/۱۰/۱۹ درخصوص این عملیات چند بار واژه شکست به کار می برد که عین عبارت چنین است : »عملیات کربلای ۴ بنا به دلایلی با ناکامی مواجه شد، درآن عملیات دشمن مقاومتهای سرسختانهای از خود نشان داد که باعث شکست و مجروحیت بسیاری از رزمندگان ما شد …. علت شکست عملیات کربلای ۴ ارزیابی شد …) و نیز درمقالهای در سایت کازرون نما به قلم مهدی صنعتی در رابطه با همین عملیات آورده است: »از جمله عملیاتهای مهم ایران در جنگ با عراق (کربلای۴) است که به دلایلی کشور ما با سنگینترین شکست خود در آن هشت سال حماسه و خون مواجه میشود…»
۱- اتفاقاً از یک استاد ادبیات در خصوص به کار رفتن کلمه نامیمون درآن مقاله استفسار شد. نظر ایشان این بودکه در اینجا کلمهی نامیمون به (روز ) اطلاق شده و صفتی است که به روز نسبت داده شده و هیچ ربطی به عملکرد رزمندان و شهدای عزیز ندارد وساحت پاک و مقدس آنها مبرا و منزه است از اینکه کسی بخواهد عملکرد آنها را کوچک شمارد بلکه آنها درهر حال نزد پروردگار خود عتد ربهم یرز قونندو تعبیر بلند و زیبای قرآن درسورهی توبه ( احدالحسنیین ) درهمین رابطه است. پس اگر بپذیریم که این عملیات منجر به شکست شده ودرآن روز سپاه اسلام با مشکل مواجه گردید، به کار رفتن کلمه نامیمون برای شکست آن روز بوده و قصدی غیر ازنشان دادن تأثر ازآن شکست در کار نبوده است. و ظاهراً عمده بحثها هم دراین رابطه ، دعوای عنب و انگور است و در خاتمه از این که عدهای می خواهند مقام و جایگاه والای شهدا و رزمندگان را به ما گوشزدکنند پاسخی ندارم جز سکوت . والعاقبه للمتقین.
جناب آقای دریاب
با سلام و احترام؛
برادر عزیز،
شما خیلی بزرگید؛ بزرگ …
شما خیلی فهیمید، فهیم …
شما بسیار اهل تحقیقید، تحقیق …
شما اهل مطالعه اید، مطالعه …
شما خیلی اهل بررسی اید، بررسی …
شما اهل نظرید، نظر …
شما بی نیاز از تذکرید، بی نیاز …
شما بسیار اهل استفسارید، استفسار …
شما خیلی مطلعید، مطلع …
شما بسیار اهل کشفید، کشف …
شما خیلی مائید، ما …
شما عجیب اهل سکوتید، سکوت …
شما … شما … شما … فقط شما …
البته:
اهل ماست مالیزاسیون هستید، اساسی …
اهل پذیرش اشتباه و عذرخواهی نیستید، اساسی …
آسمان و ریسمان باف قهاری هم هستید، اساسی …
کازرون به وجود ذی جود شما و دوستانتان خیلی نیاز دارد، اساسی …
موفق باشید
آقای دریاب
شما نوشته اید:«کلمهی نامیمون به (روز ) اطلاق شده و صفتی است که به روز نسبت داده شده و هیچ ربطی به عملکرد رزمندان و شهدای عزیز ندارد »
آیا اطلاق صفت به روز یا یک اسم یا یک شئ به چه خاطر است؟آیا جز برای زیبا یا زشت جلوه دادن آن روز استکه ﻋﻘﯿﺪه ﻣﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﻨد
حال با توجه به سخن شما می شود نامیمون را به روز عاشورا و نه به واقعه عاشورا نسبت داد؟!!!