بنا به فرمایشات مقام معظم رهبری، شهدا ستاره هایی هستند که می توان راه را با آنها پیدا کرد. حال اما چه شده است که بعضی خود را رهنمای مردم می دانند و می خواهند ستارگان را کنار بگذرانند.ترس آن دارند که نکند مسیر و فکری که برای مردم در سر می پرورانند، به سرانجام نرسد و ستاره ها دست شب تاب ها را رو کنند. مگر اینکه قصد و نیت این شهدا اشتباه بوده و به کل مقابله با دشمن کاری خطاست و باید صدام را فردی مودب و باهوش میافتند و با وی وارد مذاکره می شدند!با توجه به نوع تفکر و نامه اخیر استاندار محترم، می توان به بصیرت و دل نگرانی مردم دلسوز و ارزشی استان فارس در مورد انتصاب ایشان به هنگام استانداری استان سومین حرم اهل بیت پی برد. می توان این را دریافت که از این جریان فکری که در گردنه های تاریخ سیاسی ایران اسلامی، شرمندگی خود را به نحو کامل به اثبات رسانیده است، چیزی غیر از این انتظار نمی رود.
جریانی که حاضر است برای دستیابی و حفظ قدرت، تمامی ارزشها را به بهترین نحو ممکن ذبح بفرماید!
ایشان که به دلیل حال و هوای انتخابات، اینگونه نتیجه گیری می کنند، آیا فراموش کرده اند که اگر همین غیور مردان نبودند که از ناموسشان دفاع کنند و وجب به وجب این خاک را نگه دارند، معلوم نبود که اکنون شهروندی عراقی محسوب می شدند یا تحت سلطه افغانستان بودند، البته در صورت عدم مهاجرت به کشورهای حاشیه خلیج فارس برای کارگری و کسب روزی حلال؛ چه برسد به اینکه بخواهند انتخاباتی برگزار کنند و خودشان سرنوشتشان را رقم بزنند. که حال دلواپس سیاسی کاری در انتخابات پیش رو هستند.
آیا صحیح است که قاب عکس این شهدای عزیز تنها برای پشت میز نشینی، روی میز قرار بگیرد؟ آیا بهتر نیست به بهانه ی آمدنشان، از میان خروارها تفکر خاک آلود، فطرتمان را تفحص کنیم؟
چه می شود که برخی حتی از صادقانه ترین مردانگی ها نیز بترسند و عید آمدن مردانشان را به بهانه ی سیاسی کاری به عزا مبدل کنند؟
شاید دلیلش این است که خودشان برای کسب جایگاهی هرچند کوچک به هر وسیله ای متوسل می شوند و به همین دلیل به هیچ تجمع مردمی اعتماد ندارند. گذشته نشان داده که مردم قدرشناس ما چگونه در تشییع پیکر شهدای غواص سنگ تمام گذاشتند، که نتیجه آن افزایش معنویت و عطر مردانگی در سطح جامعه بود. که این مراسم خود در ادامه می تواند شور انتخابات و حس مسئویت پذیری بیشتر را به بدنه جامعه تزریق نماید.
متاسفانه زمانی که افراد سیاست زده با تفکری تندرو در راس امور باشند، همینگونه می شود که هدف، فراموشی مردانگی می شود! هدف از بین رفتن روحیه جهاد، شهادت طلبی و ایستادگی در مقابل مستکبران و زورگویان می شود، حال به هر بهانه ای.
به هر روشی از جمله توهین به مقبره شهدای گمنام در یک دانشگاه و یا به بهانه غیر بومی بودن شهدا و لغو تشییع پیکر افتخارآفرینانمان از طرف مسئول غیر بومی یک استان! مراسمی که به درخواست پی در پی مردم صورت گرفته است، که به نوعی این کار را می توان بی احترامی به خواست مردم تلقی کرد.
با توجه به تصمیمات صورت گرفته از طرف مسئولان محترم و مرتبط و دلواپسی آنها، این سوال در ذهن ها تداعی می شود که آیا تفکر، روش و هدف ایشان با شهدا فاصله دارد؟
