کازرون نگاه – امان اله دهقانفرد،کارشناس ارشد سیاسی و دیپلمات پیشین ایران
ریشه یابی فرار سرمایه های « مادی » و « انسانی » از کازرون ، روش های جذب سرمایه گذاران به شهرستان
بر اساس بررسی های صورت گرفته تعداد سرمایه داران کازرونی ، که سرمایه های خود را به مرکز استان و دیگر مناطق کشور منتقل نموده اند بیش از چند صد نفر برآورد گردیده و حجم سرمایه های آنان نیز بالغ بر چند هزار میلیارد تومان تخمین زده شده است . از طرفی علاقه مندی این افراد به موطِن آبا و اجدادیشان نیز جای هیچ گونه شک و شبهه ای را باقی نگذاشته به گونه ای که طی مطالعات به عمل آمده در صورت فراهم شدنِ مقدمات سخت افزاری و نرم افزاری ، عده ی زیادی از آنان حاضرند بخش هایی از اموال و دارایی های خود را به این منطقه منتقل نمایند ، در این جا سئوالی که ذهن مردم ، جوانان ، صاحبان سرمایه و عده ای از دل سوزان شهرستان را به خود مشغول نموده ، « چرایی » فرار سرمایه ها از یک سو و « چگونگی » جذب سرمایه گذاران از سوی دیگر بوده که در همین راستا موارد زیر جهت اطلاعِ تصمیم گیران دولتی و خصوصی مورد اشاره قرار می گیرند.
۱- پهنه ی ۴۲۰۰ کیلومتر مربعی شهرستان کازرون ضمن برخورداری از مواهب گوناگون آب و هوایی ، همچنین از زمین های حاصل خیز برای پرورش و تولید انواع میوه ها و صیفی جات سردسیری و گرمسیری بهره مند بوده و از طرفی دارای معادن متعدد « زیر » و « رو » زمینی و غنی مانند نفت ، گچ ، نمک و.. نیز می باشد که در همین رابطه به دلیل فقدان زیرساخت های مورد نیاز و بی توجهی مدیران پایین دستی ، و البته نگاه تبعیض آمیز تصمیم گیران استانی و بالا دستی ، نه تنها از این ظرفیت ها استفاده ی بهینه صورت نگرفته بلکه « فرصت سوزی » های مستمر ، موجب عقب گردِ شهرستان به سوی « توسعه » نیافته گی و فرار سرمایه های « انسانی » و « مادی » از این ناحیه ی زیبا و پراستعداد به سمت دیگر مناطق گردیده است .
۲- احترام به «سرمایه دارانِ پاک دست» ، محترم شمردن « سرمایه » و تسهیل « سرمایه گذاری » ، سه اصل اساسی برای توسعه و آبادی هر منطقه در دنیای کنونی محسوب می شوند و طبیعی است که صاحبان سرمایه ، علاوه بر نگاه « سود آورانه » و امید برای افزایش سرمایه های خود ، همچنین نیازمند محیط هایی آرام برای کسب و کار بوده و بیش تر در جاهایی حاضر می شوند که هم تصمیم گیران و هم بهره وران ، اصول یاد شده را مورد توجه قرار دهند ، چیزی که در کازرون متاسفانه نه تنها به رسمیت شناخته نشده بلکه حتی مسئولین مربوطه نیز عملا تضمین های کافی برای محترم شمرده شدن آن ها را ارایه نداده اند .
۳- « فرهنگِ » مردمی در تعامل و برخوردِ با سرمایه گذاران ، یکی از علل « فرار » و یا « جذب » سرمایه در مناطق توسعه یافته محسوب می شود که این واقعیت ، در شهرهای نسبتا کوچکی مانند کازرون ، بیش از دیگر مناطق مشهود بوده و تاثیر غیر قابل انکاری را بر جای گذاشته است . امری که با کمال تاسف به دلیل رقابت های شخصی ، حسادت ها و تنگ نظری های فامیلی و بدگویی های درون گروهی و خانوادگی موجب مهاجرت سرمایه گذار و بالتَبَع سرمایه ها از این منطقه ی مستعد برای سرمایه گذاری شده است.
۴- طی تحقیقات به عمل آمده ، یکی از علل اصلی برای صنعتی شدن بعضی شهرها و استان ها و همچنین تجمع کارگاه ها و احداث مجتمع های بزرگ و کوچک تولیدی در آن ها ، همانند اصفهان ، کرمان ، خراسان و.. ، همانا « آسان گیری » در سرمایه گذاری ها و احترام به صاحبان سرمایه بوده به گونه ای که بخش عمده ای از قوانین دست و پاگیر و زائد را برای این افراد حذف ، و به اصطلاح فرش های قرمز را برای استقبال از آنان پهن نموده اند ، واقعیتی که با کمال تاسف در استان فارس و به ویژه شهرستان کازرون ، در حال « پس رفت » بوده و نه تنها در صدد رفع این مشکلات بر نیامده بلکه روز به روز ضمن افزایش « موانع » سرمایه گذاری ها ، اقدامات غیر کارشناسانه ای را به موارد قبلی افزوده اند.
۵- با توجه به واقعیت های فوق الذکر و از طرفی لزوم استفاده از تجربیات و روش های موفقِ مناطق توسعه یافته ، پیشنهادها و راه کاری زیر مورد تاکید قرار می گیرند:
۵/۱- برخوردار بودن از مواهب الهی ، از جمله ثروت های پاک و اموال مشروع ، یکی از نعمت هایی است که به عنوان امانت در دستان تعدادی از افراد قرار گرفته و طبیعی‌است « شُکر » این نعمت نیز همانا استفاده از آن در راستای خدمت به مردم ، مومنین و بندگان خدا خواهد بود و بر همین اساس طبیعی است که به کارگیری این امانت برای نزدیکان ، فامیل و همسایگان ثواب بیش تری نصیب امانت داران این سرمایه ها خواهد نمود لذا از هم شهریانی که دارای سرمایه های خُرد و کلان هستند ، درخواست می شود در این زمینه پیش قدم شده و در حل مشکلات مردم ، دامن همت را بالا زده و وارد فعالیت های اقتصادی در شهرستان خود شوند.
۵/۲- اگر چه یکی از وظایف دولت ها ، گسترش کسب و کار و به کارگیری سرمایه های ملی و عمومی برای رفع بی کاری و افزایش تولید و قطع وابستگی ها به کشورهای خارجی است در عین حال اما « سرمایه » های خصوصی نیز می تواند در حل و فصل بخشی از مشکلات اقتصادی ، نقش به سزایی را به دنبال داشته باشد و بر همین اساس همکاری متقابل مجموعه های« دولتی » و « خصوصی » به عنوان یکی از راه کارهای موجود برای رفع محرومیت ها در شهرستان هایی مانند کازرون باشد.
۵/۳- با عنایت به توان مندی بخش های مختلف شهرستان و وجود ظرفیت های زیارتی ، تفریحی ، تاریخی و فرهنگی و از طرفی آمادگی عده ای از صاحبان سرمایه ی بومی جهت تقویت زیر ساخت های مربوطه ، طبیعی است که «ارتقای فرهنگ مردمی » و « تشویق دل سوزان » برای حضور در زیرساخت های مورد نظر ، از عواملی است که بایستی با دقت و قدرت دنبال گردیده و‌موجبات خروجِ شهرستان را از وضعیت « نامساعدِ» فعلی فراهم آورد.
۵/۴- وجود چندین دانشگاه ، اشتغال به تحصیل هزاران دانش جو و صدها مدرس و عضوِ هیات محترم علمی ، تدریس ده ها رشته ی کارشناسی ، ارشد و دکترا ، آن هم طی مدت سه دهه ی گذشته در کازرون ، گر چه فرصتی ذی قیمت برای بخش های مختلف بوده و خواهد بود ، در عین حال اما این امر بر خلاف انتظار ، به دلایل مختلف از جمله عدم تناسب برخی از رشته ها با نیازهای جامعه و شهرستان و به کار نگرفتن این منبع علمی و غنی برای رفع مشکلات ، موجب تقویتِ زیرساخت های پزشکی ، فرهنگی ، اقتصادی ، کشاورزی و.. این شهرستان نگردیده که در همین رابطه و با توجه به این که بخش قابل توجهی از محیط های شهری و رفاهی به این عزیزان اختصاص یافته ، طبیعی است که در تلاش برای رفع مشکلات اقتصادی ، کشاورزی و زیر ساختی نیز انتظارِ بیش تری از آنان وجود داشته باشد.
۵/۵- استفاده از سرمایه های « معنوی » ، نیروی انسانی قوی و مدیران توان مند در امور سرمایه گذاری و بهره وری ، در کنار جذب سرمایه های « مادی » و به کارگیری افراد با تجربه ، می تواند مرتفع کننده ی بخشی از مشکلات موجود در شهرستان باشد به گونه ای که تلفیق این دو « سرمایه » موجب پیش رفت های قابل توجهی خواهد گردید . در همین راستا از صاحبان سرمایه ، انتظار می رود ضمن تشریک مساعی با سرمایه های انسانی نوآور ، زمینه ساز تولید و به کارگیری این صاحبان اندیشه شوند.
سروران عزیزِ دست اندرکارِ مدیریت اقتصادی شهرستان بزرگ کازرون ! قبول بفرمایید وضعیت اقتصادی و سرمایه گذاری های موجود نه در شان مردم ، نه انقلاب و نه هم تاریخ و تمدن این منطقه ی پر استعداد است ، سپردن مسئولیت های این چنینی به کسانی که نه تجربه فعالیت اقتصادی دارند و نه با روش های تعامل با صاحبان سرمایه آشنا هستند ، نتیجه ای جز به عقب بردن وضعیت کسب و کار به دنبال نخواهد داشت. لطفا به خاطر رضای خداوند ، ضمن دعوت از بزرگانِ اقتصادی و آسان گیری در سرمایه گذاری ها ، سُکانِ این امر را به مجموعه ای از فعالان و کارشناسان مربوطه قرار دهید و دعای خیر مؤمنین و ساکنان این منطقه را نثار خود و امواتتان فرمایید.
امان اله دهقان فرد
