پنج ماهه که بود مادرش را از دست داد. دو خاله داشت که برایش نقش مادری ایفا می کردند.دوران جوانیش مصادف شد با نهضت امام.پرشور و انقلابی بعدها رفت حوزه علمیه و طلبه شد. وقتی شیپور جنگ نواخته شد به سمت جبهه ها رفت. خاله اش نقل می کند یک روز با همان لباس خاکی بسیجی آمد خانه مان . تابستان گرم رنگ و روی رخساره اش را ربوده بود. گفتم قربانت برم بنشین تا هندوانه بیارم! گفت عجله دارم آمده ام سلامی کنم و برم خانه شهید عبدالخالق شعرا . بالاخره مجبورش کردم نشست.پوتینهایش را که باز کرد دیدم پاهایش تاول زده.گفتم عزیزم چرا پاهات تاول زده؟گفت چیزی نیست! گفتم : فکر نکنی اگر اینجور سرخودت بیاری شهید می شی ، به خودت رحم کن! حالا بزار برات حنا درست کنم بزن به کف پات تا خوب بشه.گفت: رفیقم شهید شده و حنا بزنم که چی؟ این پا چه خوب بشه و چه نشه باید بره خاک بشه،چرا این بار که عازم بشم دیگر گردم را هم نمی بینید چه برسه به تاولهای کف پام!
در یکی از نامه های شهید نوشته شده “ از شما دوستان و خویشان می خواهم که پس از رفتن ما در میدان جهاد داخلی و خارجی جهت برپایی پرچم اسلام در گوشه گوشه جهان اسلام ، استوار ،اهنین و پا برجا بمانید و مبادا که حرکتی مخالف شما را سست کند .
این راه با شهادت آیت اله بهشتی ها ،رجائی ها ،باهنرها و آیت اله مدنی ها و متحمل شدن مصائب دیگر عملا به ثبوت رسیده است .
من باب تذکر عرض می کنم که بدانید خونهای شهدا خیری جز حاکمیت ولایت فقیه نیست و ولایت فقیه همان چیزی است که رسول گرامی(ص) امیمومنام و فرزندان مطهرشان ،زهرای مرضیه و زینب ستمدیده (علیم السلام) حیات و مماتشان را بر آن صرف کردند “۱۱
شهید رضائیان پور در یکی از نامه هایش از خانواده اش می خواهد تا بدهی هایش را از صیصدو پنجاه تومان بدهی اش به مدرسه علمیه امیرالمومنین قم گرفته تا ششصدو پنجاه تومان بدهی اش به دفتر آقای مشکینی در قم را از محل حساب شخصی اش در صندوق ذخیره قائم بپردازند تا دینی به گردنش نباشد .
او در انتهای همین نامه اش می نویسد مابقی موجودی این حساب متعلق به امام زمان(عج) است که از محل شهریه ی ۲ سالی که به عنوان طلبه بودم کسب شده است و متاسفانه نتوانسته ام خدمت کنم و امید است که مرگم سربازی در سپاه آن بزرگوار (امام زمان عج ) محسوب شود .
شهید رضائیان پور از پدرش می خواهد تا خبر شهادتش را برای مادرش بر سر قبر ببرندو به او تبریک بگویند تا شاید بشنود و موجب شادی روحش گردد.
همچنین از خانواده اش می خواهد تا کتابهایش را به دیگر طلاب هدیه کنند .
شکراله در بخشی از نامه اش خطاب به مردم متعهد به انقلاب نوشته : ” بدانید که شهدا با تقدیم خونشان عملا این وصیت را دارند که ما با پیش کِش کردن جانمان جهت قوام و صدور انقلاب اسلامیمان شما را حافظ و وارث دانستیم که اهمیت ویژه ای دارد ”
شهید از مردم می خواهد تا دیدار با شهدا در قبرستان ها و دعا برای رهبر انقلاب را فراموش نکنند و همواره برای طول عمر رهبر انقلاب نماز بگذارند .
حالا همه دیدم که او رفت و حتی گردش هم برای یادگاری برنگشت اما مادرش حضرت زهرا(س) او را در آغوش گرفت تا جبران سالها تحمل بی مادری را نماید.
مشخصات :
شهید: شکرالله رضائیان پور
فرزند: محمدباقر
متولد: ۱۳۳۷
محل تولد: کازرون
تاریخ شهادت: ۱۳۶۱/۰۵/۰۷
محل شهادت: پاسگاه زید
عضویت: بسیج
محل دفن: کازرون گلستان شهدا (امام زاده سید محمد نوربخش)
توضیحات: این شهید والامقام در عملیات رمضان منطقه پاسگاه زید عراق به شهادت رسیده است
اسناد :
سلام آیت اله مشکینی که شهید نشده بعدشم چندسال پیش رحمت خدا رفتند شما نوشتین شهید تونامش نوشته راه شهید مشکینی