کازرون نگاه – امان اله دهقانفرد،کارشناس ارشد سیاسی و دیپلمات پیشین ایران؛
نقش « هیات ها » در زنده نگه داشتن « نهضت » کربلا ، وظایف « هیاتی ها » در تربیت نسل « عاشورایی » ها :
بررسی پیشینه ی « نهضت » عاشورا ، نشان دهنده ی نقش بی بدیلِ دو مکتب دار ! ، یعنی حسین (ع) و زینب (س) ، در « تاسیس » و « استمرار » دانشگاه و فرهنگِ کربلا ، طی ۱۴۰۰ سال فراز و فرود تاریخ و تاثیرِ غیر قابل انکار آنان در تربیتِ نسل « عاشورائیان » بوده و بدیهی است علاوه بر « خواستِ » خداوند و مشیت پنهان خداوندی ! برای اتصالِ دو انقلاب « حسینی » و « مهدوی » ، همچنین گرمایشِ « خون » های خاندان نبوت و یاران با « اخلاصِ » حسینی ، عواملی دیگر برای « زنده » نگه داشتن این مکتب از گذشته تا حال و از حال تا آینده بوده و خواهد بود . با توجه به لزوم پاس داشت « مکتب بانان » و تشریحِ وظایف « هیات داران » ، به ویژه هیاتی های شهرستان کازرون ، مطالب زیر مورد اشاره قرار می گیرند .
۱- واقعه ی عاشورا و مصیبت های به وجود آمده در سرزمین کربلا ، محصول غفلت ها ، دنیا زدگی ها و بی بصیرتی های « خواص » و ره گم کردن عوام و البته ثمره ی ده ها سال برنامه ریزی نفوذی های بُوسفیانْ صفتانِ خارجی و دشمن نشناسانِ داخلی بود ، که البته بر خلاف همه ی نیرنگ و خدعه هایشان ، این انقلاب نه تنها در کربلا نماند بلکه جهانی شد و روز به روز بر « کیفیت » عاشورا و کمیت عاشورائیان افزوده و پرچمِ سبز حسینی را در گوشه ، گوشه ی سرزمین خاکی بر افراشته ، نگه داشته است .
۲- ظهر روز عاشورا و به هنگامه ی آغازِ آخرین خطبه ی جگر گوشه ی رسول اله ، دشمن با ایجاد صدای کاذب و سر دادن ساز و دُهل ، به ظاهر مانعِ رسیدن نوای ملکوتی آن حضرت به دل های مُرده و دنیا آلوده ی سپاهیان اموی گردید غافل از آن که ، این صدا ، همه ی تاریخ را در بر گرفته و تمامی موانع را پشت سر خواهد گذاشت . در همین رابطه اما « مانع سازی » برای نرسیدن پیام « مظلومانه » و در عین حال « پیروز مندانه » حسینی همچنان ادامه داشته و در طول تاریخ با تغییر منشا صداهای مزاحم ، مسایلی همچون « قمه زنی » ، « بدعت گزاری » در شیوه های عزاداری و .. را جایگزین موانع ظهر عاشورا نموده در حالی که « اهداف » همه ی این موارد جلوگیری از « استماع » پیام واقعی حسین (ع ) از «نهضت حسینی » تا « انقلاب مهدوی » ( عج ) بوده و خواهد بود .
۳- « تفرقه » در میان یاران حسین (ع ) ، از شب عاشورا و به هنگام تلاش فرمانده ی یزیدی برای ایجاد « تردید » در سر فرماندهی سپاهیان حسینی ، یعنی عباس بنِ علی (ع ) ، آغاز و این « ترفند » تا امروز همچنان ادامه یافته ، گر چه این برنامه از همان ابتدا با شکست و پاسخ کوبنده آن علی صولتان ، مواجه شد اما این « روند » با اَشکال و روش های به روز شده ای در بین عزاداران و پیروان حسینی « باز تولید » گردیده و در آینده نیز ادامه خواهد یافت .
۴- « وحدتِ » سربازانْ و همراهانِ حاضر در کربلا و « همراهی » آگاهانه ی ، توأم با بصیرت آن ها ، موجب « ماندگاری » نهضت عاشورا تا روز پایان دنیا گردید و امروز هم ، رمزِ اصلی برای پیروان اباعبداله (ع ) و حفاظت از دست آوردهای عاشورا ، همانا تشدید « هماهنگی » ها در برنامه ها ، فعالیت ها و عزاداری ها خواهد بود . چه این که هر گونه « تک رویِ » فردی ، مجموعه ای و هیاتی و حرکت های «فاقد ریشه » در سنت های اصیلِ حسینی ، قطعا نه تنها منافع حسینیان را برآورده نخواهد ساخت بلکه به نوعی « تیشه » به بُنیانِ اعتقادی «حسین دوستان »و «مکتب باورانِ » دانش گاهِ کربلا و حرکت در مسیر « مخالفانْ » و « یزیدی مرامان » تلقی می شود.
۵- اقدامات عملیِ یزیدیان برای زدودن جامعه ی اسلامی از دین و مشغول نمودن مسلمانان به مناسک و اَعمال بی روح ، و از طرفی جدایی « امت » از « امامت » ، اصلی ترین دلیل برای قیام حسینی در سال ۶۱ از هجرت بوده و طبیعی است تا زمانی که تلاش دشمن برای ترویجِ بی دینی و به تعبیری « سکولار » کردن جامعه ی اسلامی ادامه داشته باشد ، این مبارزه نیز استمرار خواهد یافت . بر همین اساس تعجب است از محدود « هیات » ها و « هیاتی » هایی که تنها « زدن قمه » ، « ساز و دهل » و « طبل و سنج » را ترویج و از هر گونه تلاشی برای رسانیدن پیام امام حسین (ع ) و اتصال « شور » به « شعور » حسینی جلوگیری به عمل می آورند !؟ .
۶- « شجاعت » ها و « شهامت » های امام (ع ) و یاران فداکارش در کربلا و « تسلیم نا پذیری » در مقابل دشمنان نشان دارِ دین خدا ، در طول تاریخ « الهام بخش » بسیاری از قیام ها ، انقلاب ها و پیروزی های مستضعفین و محرومین بوده و به همین دلیل اتاق های فکر سازمان های جاسوسی ، در صددِ معرفیِ چهره ای دروغین و خودساخته از « نهضت » عاشورا و « سلبِ انگیزه » از عاشوراییان بر آمده و با سرودن اشعار ، نوحه ها و مرثیه ها و حتی تعزیه هایی با مضامین « تسلیم پذیری » ، « بی چارگی » و ادعای تلاش برای « مذاکره » از سرِ ضعف و نهایتا اجرای همین سروده ها ، توسط تعدادی افرادِ کم سواد و فاقد اطلاعات تاریخی و دینی ، به خیال خود ، در صدد هستند جوانان حسینی و زینبی را از اهداف عالی انقلابِ اسلامی ، بی گانه و دور نمایند .
۷- همان گونه که متذکر گردید اگر چه انجام اعمالی همچون سینه زنی ، زنجیر زنی ، و به کار بردن سنج و دُهل و برپایی عزاداری های سنتی مادام که با هدف زنده نگه داشتن نهضت حسینی صورت گیرد ، ان شااله ، قطعا دارای پاداش دنیوی و اُخروی است ، اما همین مراسم ها در صورتِ همراه شدن با «آگاهی بخشی » و « بصیرت افزایی » به مجموعه های بی شمارِ عزاداران ، به ویژه جوانان و نوجوانان ، و اقامه نمازهای جماعت و پرداختن به اهداف اصلیِ قیام حسینی و.، دارای پاداش مضاعف خواهد بود .
۸- تا قبل از این ، دعوتِ روحانیونِ صاحب بیان ، خوش صوت ، انقلابی ، مسلط به تاریخ و تحولات نهضت حسینی و دارای دیدگاهِ نزدیک به نظریاتِ مراجع و ولایت ، برای حضور در هیات ها ، یکی از اصلی ترین مطالبات مردمی و برنامه های جانبی عزاداریِ محرم و دیگر ایام آئینی بود و به همین علت « هیاتی » ها از مطلع ترین و انقلابی ترین افراد محله ها و جامعه ی دینی محسوب می شدند اما از مدتی قبل ، این « جایگاه » ، البته در تعدادی از مجموعه ها ، به افرادِ دیگری واگذار گردیده ، به گونه ای که در پوسترهای منتشره توسط مسئولین محترمِ این هیات ها ، اسامیِ چندین نفر ، که متاسفانه بخشی از آنان نیز فاقد اطلاعاتِ عمیقِ تاریخی و دینی هستند ، مورد اشاره قرار گرفته ، در حالی که هیچ نامی از علما و دانشمندان تحصیل کرده در حوزه های علمیه وجود ندارد !؟ . گر چه بخش عمده ای از این سروران نیز ، چه خانم و چه آقا ، افرادی قابل احترام ، انقلابی و تقریبا از اطلاعاتِ دینیِ خوبی هم بهره مند هستند اما ، بررسی های صورت گرفته از مجالس عزاداری ، به ویژه جلسات خانگی با حضور خانم ها ، نشان دهنده ی طرحِ مسایل عجیب و غریب ، غیر مستند و انحرافی توسط محدودی از این اشخاص بوده و بدیهی است در صورت استمرار روند یاد شده ، شاهدِ مشکلاتِ متعددِ جوانانِ دختر و پسر در نسل آینده ی هیاتی ها ، خواهیم بود .
سخن پایانی :
نقش هیات های عزاداری در زنده نگه داشتنِ نهضت حسینی و تربیت صحیح سربازانِ انقلاب مهدوی ، به خصوص طی سال های گذشته ، نقشی بی بدیل و کاملا « ویژه » بوده و لزوم تبدیل هیات ها به « دانشکده های » آموزشی و پرورشی ، به عنوان « خواستی » همه گانی مورد تاکید مردم و بزرگان واقع شده است . بر همین اساس شایسته است مسئولین و دست اندرکاران محترمِ « هیات ها » ابتدا در خصوص اهداف و انگیزه های انقلابِ حسینی ، بررسی های دقیق تری را صورت داده و ضمن دعوت از کارشناسان متبحر ، زبر دست و صاحبانِ اندیشه برای توجیهِ مدیران مربوطه ، و نهایتا انجام مطالعات میدانی و کتاب خانه ای و انتقالِ مفاهیم و پیام های نهضت به اعضای هیات های خود ، توجه داشته باشند که « هیاتی ها » و جوانان پرشور و عاشقان صِدّیق خاندان نبوی به عنوان « امانت » در اختیار آنان قرار گرفته و بدیهی است بایستی در انجام برنامه های صحیح و مبتنی بر نهضت عاشورایی و انقلاب اسلامی و.. اقدام لازم را مبذول نمایند .
امان اله دهقان فرد
