رای به رضازاده رای به برجام

در انتخابات مجلس  دهم بود که اقای رضازاده باشعاربرجامی خود وارد عرصه شدوموفق شددربحبوبه ی تحولات برجامی وارد مجلس شود،که توقع می رفت بعنوان یک نماینده به وظایف خود در دوسطح ملی وحوزه انتخابیه خودصحیح عمل کند،ودر برخی مسائل به جای نماینده ملت به نماینده دولت بدل نشود.

هنوز مردم گلابی برجام جناب روحانی را فراموش نکردند که چگونه موقعیت هایی که میتوانست تبدیل به فرصت شود از دست رفت وبه جای پرداختن به اولویت های جامعه مانند اشتغال واقتصاد و….همه مسائل را به برجام گره ودرباره حل مشکلات آدرس اشتباهی داند وعملاچهار سال از کشور فرصت سوزی شد در مقابل به گفته ی خود دوستان دولتی هیچ.

حال نوبت به برجام جناب رضازاده در شهرستان کازرون رسیده که به جای پرداختن به اولویت های شهرستان وبرداشتن قدم  هایی در راستای حل مشکلات اساسی به مسائل درجه چندم می پردازد،حتما خود ایشان چه در مجلس وچه هنگام مراجعه به شهرستان با حجم نامه ها ودرخواست های مردم جهت اشتغال روبرو هستند که می طلبد با کمک به ایجاد رونق درفضای کسب وکار شهرستان برای حل مشکلات قدمی بردارد.

مدتی است که ایشان پیگیر مسئله ی کلیشه ای شهرستان شدن یکی از بخش های تابع شهرستان کازرون هستند که بنظر عدم تمرکزگرایی ادارات وهمچنین این نکته که باکوچکتر شدن تقسیمات به کارا شدن مدیریت حوزه استحفاظی کمک می کندکلیت این حرکت مفید است اما در شرایط فعلی اولویت های مهم تری وجود داردکه تلاش حضور نماینده را می طلبد.

مسئله ای  که در فرامین اسلامی وهمچنین قانون اساسی تاکید شده بحث عدالت است که می طلبد برخورد نمایندگان نیزبراساس اصل عدالت و عمومیت در نظر گرفته شود و نمایندگان باید نسبت به همه برخورد یکسان داشته باشند،تبعیض و برخوردهای دوگانه در برابر نمایندگان می تواند هم باعث خدشه دار شدن چهره نظام وهم خود شخص شود،پس نماینده بعنوان وکیل تک تک افراد جامعه باید به گونه ای با مسائل برخورد کند که عملکردش بیشترین حوزه تاثیر را داشته باشدومسائلی مانند تونل محرم وامثالهم را پیگیری کند که گشایشهایی را برای مجموع شهرستان داشته باشدوباجذب بودجه باعث رونق فضای اقتصادی شهرستان شود،نه اینکه به مسائلی بپردازد که باعث اصطکاک وهدررفت انرژی شهرستان برای مسائلی شود که دستاوردچندانی برای هیچ کدام از طرفین نداشته باشدوحتی این شاعبه را ایجاد کند که با پیگیری چنین مسائلی بدنبال نیل به اهداف سیاسی خودهستند.

حقیر نه می خواهم برای نماینده تعیین تکلیف کنم ونه اینکه به جای مردم شهرستان تصمیم بگیرم اما به هر دو توصیه می کنم در برخورد با مسائل همه ی جنبه های کار را درنظر بگیریم وعاقبت به سرنوشت برجامی دچار نشویم که جامعه را برای هیچ تا مرز دوقطبی شدن پیش بردودرآخر بسیاری از وعده هایی که از تریبون های رسمی داده شد به سادگی آب خوردنی تکذیب شد،در این مسئله هم با شعار ووعده تطمیع نشویم وآخر ماجرا متوجه شویم که جنگ زرگری بیش نبوده.