28 دسامبر 1916 م ارتش انگليس كه طبق قرارداد سن پترزبورگ (1907) نيمه جنوبي و شرقي ايران را به نام منطقه نفوذ در كنترل خود داشت، سربازان هندي و نظامیان خود را با چند توپ و مسلسل از شيراز به كازرون برد تا شورش كازروني‌ها را سركوب كنند.
نيروي اعزامي انگلیسی‌ها پس از درگيري با كازروني‌ها كه شماري داوطلب با تجهيزاتي ناچيز بودند، با تحمل تلفات‌سنگين از نیمه‌راه به شيراز بازگشت. پلیس جنوب با عنوان اختصاری اس‌پی‌آر (south persian Rifles) عنوان نیروی نظامی دولت بریتانیا در کازرون و دیگر مناطق استان‌های فارس، بوشهر، هرمزگان،یزد و کرمان بود.
پلیس جنوب همزمان با دوران فترت مجلس شورای ملی در دوره سوم و چهارم شکل گرفت.
در این دوران كابینه‌های مختلفی بر سر كار آمدند و اوج اقتدار پلیس جنوب در زمان وثوق‌الدوله بود. ژنرال سرپرسی سایكس با هدف تاسیس پلیس جنوب وارد بندرعباس شد و فرماندهی این نیروها را كه متشكل از ملیت‌های گوناگون ایرانی، هندی و انگلیسی بود به عهده گرفت.
شکل‌گیری نیروی تفنگداران جنوب ایران معروف به پلیس جنوب ظاهرا به بهانه حفظ امنیت در مناطق جنوبی كشور ولی در واقع برای حفظ منافع انگلیس در طول جنگ جهانی اول و پس از آن بود.
