۲۸ دسامبر ۱۹۱۶ م ارتش انگلیس که طبق قرارداد سن پترزبورگ (۱۹۰۷) نیمه جنوبی و شرقی ایران را به نام منطقه نفوذ در کنترل خود داشت، سربازان هندی و نظامیان خود را با چند توپ و مسلسل از شیراز به کازرون برد تا شورش کازرونی‌ها را سرکوب کنند.
نیروی اعزامی انگلیسی‌ها پس از درگیری با کازرونی‌ها که شماری داوطلب با تجهیزاتی ناچیز بودند، با تحمل تلفات‌سنگین از نیمه‌راه به شیراز بازگشت. پلیس جنوب با عنوان اختصاری اس‌پی‌آر (south persian Rifles) عنوان نیروی نظامی دولت بریتانیا در کازرون و دیگر مناطق استان‌های فارس، بوشهر، هرمزگان،یزد و کرمان بود.
پلیس جنوب همزمان با دوران فترت مجلس شورای ملی در دوره سوم و چهارم شکل گرفت.
در این دوران کابینه‌های مختلفی بر سر کار آمدند و اوج اقتدار پلیس جنوب در زمان وثوق‌الدوله بود. ژنرال سرپرسی سایکس با هدف تاسیس پلیس جنوب وارد بندرعباس شد و فرماندهی این نیروها را که متشکل از ملیت‌های گوناگون ایرانی، هندی و انگلیسی بود به عهده گرفت.
شکل‌گیری نیروی تفنگداران جنوب ایران معروف به پلیس جنوب ظاهرا به بهانه حفظ امنیت در مناطق جنوبی کشور ولی در واقع برای حفظ منافع انگلیس در طول جنگ جهانی اول و پس از آن بود.
نبرد کازرونی‌ها با انگلیسی‌ها
