به قلم محمد بارونی
به راستی حضرت امام خمینی (ره) از عباد الرحمن بود
قرآن که از سرچشمه مبارکی صادر شده است، در سوره فرقان آیات ۶۳ تا ۷۴ چند ویژگی برای بندگان خاص خدا با عنوان ” عبادالرحمن ” ذکر نموده است ، که به طور خلاصه به آن اشاره می شود :
۱- متواضع و بی تکبرند .
” بندگان خاص خداوند رحمان کسانى هستند که با آرامش و بى تکبر بر روى زمین راه مى روند . ” آنان متواضعند و تواضع کلید ایمان و نشانه بندگی خداست و این رفتار پسندیده به اندازه ای در وجودشان نفوذ کرده است، که در راه رفتن آنان نیز آشکار شده است .
۲-صبور و بردبارند.
” آنان هنگامى که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار مى دهند و به جهل و جدال و سخنان زشت مى پردازند در پاسخ آنها سلام مى گویند.” سلامی که نشانه ی بی اعتنایی و توام با بزرگواری است و از ناتوانی ناشی نمی شود . سلامی که برای پایان دادن به سخنان نارواست و این سلام نشانه ی حلم و بردباری است .
۳-شب زنده دارند.
” آنان شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قیام مى کنند. ” آن هنگام که بسیاری از مردم در خواب هستند، اینان به ذکر و قیام و سجود خدا می پردازند و قلب و جان خود را با یاد و نام او روشن می سازند .
۴-از مجازات الهی ترسناکند .
” آنان پیوسته می گویند: پروردگارا ، عذاب جهنم را از ما بر طرف گردان که عذابش سخت و شدید و پر دوام است. ” این بندگان با این که تا پاسی از شب به ذکر و مناجات با خدای خود می پردازند و به انجام واجبات و ترک محرمات پایبندند، اما در دلشان نگرانند که نکند مسوولیت بندگی را به خوبی ادا نکرده باشند .
۵-از افراط و تفریط بیزارند.
” آنان به هنگام انفاق نه اسراف مى کنند و نه سختگیرى ، بلکه در میان این دو ، اعتدال را رعایت مى کنند. ” این بندگان خدا از هر گونه افراط و تفریط در همه ی امور به خصوص در مساله انفاق، اعتدال را رعایت می کنند. به گونه ای می بخشند که هم بعداً خود محتاج نشوند و هم در به بذل و بخشش به دیگران سختگیری به خود نکنند .
۶-فقط خدا را می خوانند.
” آنان معبود دیگرى را با خداوند نمى خوانند. ” این بندگان خدا ، در زندگی فردی و اجتماعی همواره از انوار الهی بهره می برند و تنها به خدای یکتا و قدرت او توجه می کنند و برای موفقیت و حرکت در مسیر رشد و تکامل فقط از او استمداد و یاری می طلبند .
۷-از ظلم و تجاوز به دیگران پرهیز می کنند .
” آنان هرگز انسانى را که خداوند خونش را حرام شمرده ، جز به حق ، بـه قتل نمى رسانند.” بندگان خاص خدا ، دست شان به خون هیچ بی گناهی آلوده نمی شود و به جسم و جان انسان ها احترام می گذارند، مگر شرایطی پیش آید که سبب صدور مجوز برای ریختن خون کسی گردد.
۸-از بی عفتی و آلودگی بدورند.
” دامان عفتشان هرگز آلوده نمى شود . ” آنها بر سر دو راهى کفر و ایمان ، ایمان را انتخاب مى کنند، و بر سر دو راهى پاکى و آلودگى ، پاکى را، آنها با تلاش و کوشش محیطى خالى از هرگونـه شرک و ناامنى و بى عفتى و ناپاکى برای خود فراهم مى سازند.
۹-به حقوق دیگران احترام می گذارند.
” آنان هرگز شهادت به باطل نمى دهند. ” این بندگان خدا هیچگاه شهادت به دروغ نمی دهند و در مجالس باطل حاضر نمی شوند ، چرا که شهادت به دروغ و یا شرکت در مجالس گناه ، مقدمه آلودگی قلب و روح می گردد .
۱۰-در زندگی هدف مثبت دارند.
” آنان هنگامى که با لغو و بیهودگى برخورد کنند، بزرگوارانه از کنار آن مى گذرند. ” اینان در زندگى همیشه هدف معقول و سازنده اى را تعقیب مى کنند، و از بیهوده گرایان و بیهوده کاران متنفرند، و آن چنان بزرگوارند که هرگز محیط هاى آلوده در آنان اثر نمى گذارد و رنگ نمى پذیرند.
۱۱-چشمی بینا و گوشی شنوا دارند.
“آنان هر گاه آیات پروردگارشان به آنها یادآورى شود کر و کور روى آن نمى افتند. ” این بندگان خاص خدا ، هنگامی که آیات خدا بر آنان عرضه می شود ، در آن می اندیشند تا به عمق آن برسند و منظور و مقصود آیه را درک کنند و برای عمل کردن به آیات الهی با آگاهی گام بردارند ، نه همچون منافقان از روی شک و تردید .
۱۲-به تربیت فرزند و خانواده خود توجه دارند .
” آنان پیوسته مى گویند: پروردگارا از همسران و فرزندان ما کسانى قرار ده که مایه روشنى چشم ما گردد. ” چنین افرادى آنچه در توان دارند در تربیت فرزندان و همسران و آشنائى آنها به اصول و فروع اسلام و راه هاى حق و عدالت فروگذار نمى کنند و در آنجا که دستشان نمى رسد دسـت به دامن لطف پروردگار مى زنند و دعا مى کنند.
۱۳-الگو و اسوه ای برای جامعه انسانی هستند .
” آنها کسانى هستند که مى گویند: پروردگارا ما را امام و پیشواى پرهیزگاران قرار بده. ” آنها هرگز به این قانع نیستند که خود راه حق را بسپرند، بلکه همتشان آن چنان والا است که مى خواهند امام و پیشواى جمعیت مؤمنان باشند و دیگران را نیز به این راه دعوت کنند. آنها سرمشق هائى براى پرهیزگاران محسوب مى شوند.آنها به چراغ هاى راهنمائى در دریاها و صحراها مى مانند که گم گشتگان را به سوى خود فرا مى خوانند و از فرو غلتیدن در گرداب و افتادن در پرتگاه ها رهائى مى بخشند.
آری به راستی که حضرت امام خمینی (ره) از ” عباد الرحمن ” بود. هنگامی که سیره ی حضرت امام قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را مرور می کنیم ، می بینیم که وی تمام ویژگی هایی که در قرآن برای ” عبادالرحمن ” آمده است ، مالک است .
او متواضع ، صبور و اهل شب زنداری بود ، از مجازات های الهی ترسناک بود ، از افراط و تفریط به دور بود ، فقط به قدرت الهی تکیه داشت ، اهل ظلم و ستم و بی عفتی نبود ، به حقوق انسان ها احترام می گذاشت ، از بیهوده گرایان و بیهوده کاران متنفر بود ، در مسایل قرآنی اندیشمند بود ، و به تربیت فرزندان و خانواده خود و دیگران حساس بود.
او دارای چنین صفاتی بود ، که الگویی برای مومنان و آزادگان گردید و به حق رهبری ملت بزرگ ایران و همه ی آزادگان دنیا به او سپرده شد.
یادش بخیر و راهش مستدام باد
منبع : تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی – ذیل سوره فرقان
