کازرون نگاه – امان‌الله دهقانفرد؛ کارشناس ارشد سیاسی و دیپلمات پیشین ایران:
فرماندارِ محترمِ کازرون طی روزهای گذشته و در پاسخ به پرسش های مطرح شده توسط تعدادی از نمایندگانِ رسانه های خبری ، پیرامونِ عللِ عدم پیش رفت در طرح های اساسیِ شهرستان ، ابهاماتِ به وجود آمده بین مردم نسبت به افزایشِ غیرِ معمولِ رفت و آمدهای مدیران به مناطق مختلف ، و ..، مباحثی را مطرح نموده که ضمن پوزش از ایشان و تشکر بابتِ حضورِ فعالانه و مُستَمِرشان در مجامع عمومی و خصوصی ، مطالبِ زیر ، که تنها به بخشی از « پاسخ » های ایشان پرداخته ، جهت استحضارِ عموم هم شهریان عزیز ، به ویژه مدیرانِ ارشد ، میانی و « تازه واردان » در محیط های اداری و کاری ، مورد یادآوری قرار می گیرند .
یکم : بر اساس مفهومِ آیات و روایات و سخنان بزرگان و آیات ، الزامِ افراد برای قبولِ مسئولیت در جوامع انسانی ، به ویژه نظامِ مردم سالارِ مبتنی بر ضوابط و قواعدِ اسلامی و شیعی ، « مِنَّتی » است که خداوند بر عُهده ی عده ای از افراد جامعه گذاشته و « شُکرِ » این نعمت نیز همانا انجامِ فعالیت های « عَمَلی » ، « شبانه روزی » ، و البته « بی مِنٌَت » ، بر بندگانِ خدا بوده و بر همین اساس هر گونه « منت گزاری » ، « کم کاری » ، « بیهوده گذرانی » و « سطحی نگری » نه تنها با موازین و آموزه های دینی و قرآنی منافات دارد بلکه به نوعی خیانتِ در امانت محسوب گردیده و قطعا همه در قِبالِ « مُزد » و « امکاناتی » که از بیت المال دریافت می کنند ، هم در دنیا و هم روزِ « هول انگیزِ » جزا ، پاسخ گویِ تک تکِ کارهای « انجام شده » و اقداماتِ « انجام نشده » ی خود و زیر مجموعه هایشان خواهند بود .
دوم : بر اساس شواهدِ قطعیِ تاریخی و اسناد مکتوب و غیر قابلِ خدشه ی موجود ، منطقه ی سرزمینیِ کازرون یکی از مناطقِ « بِنامْ » در ایرانِ بزرگ با چند هزار سال سابقه ی تمدنی بوده که نه تنها نقشِ به سزایی در توسعه ی فرهنگِ ایرانی و باستانی داشته بلکه در پذیرش ، ترویج و تحکیمِ دینِ مبینِ اسلام و مکتبِ رهایی بخش و سعادت آفرین تَشَیُعِ راستین نیز دارای سابقه ای درخشان ، قابلِ دفاع و غرور آمیز بوده است . بر همین اساس مدیریت در چنین منطقه ای ، که حداقل از سابقه تاسیس ۸۰ ساله ی فرمانداری نیز بهره مند است ، نه تنها افتخاری منحصر به فرد برای این افراد محسوب می شود ، بلکه قطعا لازم است مدیرانِ ارشدِ آن ، علاوه بر « مِنَّت پذیر » بودنِ مردم ، همچنین تلاش نمایند از این فرصتِ محدود و ارزشمند برای « آبادانیِ » بیش تر و « خدمت گزاریِ » افزون تر به ساکنان اصیل ، بومیانِ مهاجر و همه ی مردمِ خوب و مُنتَظِرِانِ چشم به راه آن ، بهره برداری نمایند .
سوم : در حالی که رییس دولت تدبیر ، مورخ ٩٧/٨/٢ و معاون ایشان دو روز بعد در اظهارات مشابهی پیرامون ذخایر ارزی و ریالی کشور عنوان داشته اند که ؛« ذخایر ارزی کشور ، هم از همه سال‌های گذشته و … بالاتر است ، هم کل ذخایر بالاتر است و هم ذخایر اسکناس از همیشه بالاتر است » ، اما فرماندار محترم عنوان نموده که :« دولت پول ندارد ، مردم هم پول ندارند و.. » ! . در همین رابطه ضمن آن که سخنان ایشان کاملا مخالف با اظهارات رئیس جمهور و دیگر مسئولین کشوری بوده ، در عین حال بایستی اذعان نمود که مشکلِ اصلی ، نبودن پول در خزانه و یا در دست مردم نیست بلکه « مُعضلِ » اساسی همانا « نا کار آمدی » مدیریت‌ها و « ناتوانیِ » مدیرانِ « سیاسی کار » ی است که در سطحِ کشور ، صِرفا بر اساسِ روابطِ جناحی ، فامیلی و یا قومی بر گلوگاه های مالی ، فکری و فرهنگی گُمارده شده و « بیت المال » را به « بیت الحال » های شخصی و خانوادگی تبدیل نموده اند .
چهارم : در جایی که اصلی ترین شعار دولتِ فعلی همانا « تدبیر » و « امید » بوده ، طبیعی است که نماینده ی ارشدِ دولت در شهرستان نیز بایستی تقویت کننده ی همین شعار و افزایشِ دهنده ی امیدواری ها باشد، در عین حال اما ایشان عنوان نموده اند :« یکی از دلایلی که مردم کازرون به خیابان آمدند نا امیدی بود اما ما آمدیم مسائل و مشکلات را پی گیری کردیم و..» !. در همین رابطه متذکر می گردد طبیعی است شهرستان بزرگی همچون کازرون که طی پنج سال گذشته حداقل پنج فرماندار و یا سرپرست فرمانداری با دیدگاه های سیاسیِ نزدیک به یک دیگر اما « ناتوان » در راه اندازیِ « طرح » و « پروژه » های نیمه تمامِ اساسیِ خود را تجربه نموده ، باید هم در چنان وضعیتی ، از چنین مدیرانی و پیش رفت و توسعه ی منطقه اشان « نا امید » و « دل زده » شده باشند . در عین حال نباید فراموش کرد که طی چهل سال گذشته با فداکاری های جانی و مالیِ صورت گرفته ، علی رغم تلاش دشمن برای « پشیمان » نشان دادنِ ! مردم ، اما آنان هرگز از اصول بنیادینِ نظام ، انقلاب و رهبرشان « ناامید» نگردیده و هر گونه اقدام و یا اظهار نظری برای « مایوس » نشان دادنِ آنان ، چه در گذشته و چه آینده ، قطعا با سیاست های حاکم بر نظام و کشور همگام نخواهد بود .
پنجم : اِشکالی اساسی ، که طی چند ماه گذشته توسط عده ای از هم شهریان ، به شیوه ی مدیریت شهرستان وارد گردیده همانا رفت و آمدهای خارج از چارچوبِ مُتعارَف به جلسات خصوصی و عمومی و دادنِ وعده های بعضا « غیرِ عملیاتی » ! به مراکزِ بخش ها و روستاها و.. بوده که در همین رابطه ضمنِ ارج گزاری به ارتباط گیریِ نزدیکِ کارگزارانِ دولتی با مردم ، یادآور می شود قطعا هیچ فردی با نشستنِ مدیران در اتاق و بستنِ دَرْ روی مراجعین و یا سر نَزَدَنْ به خانواده های مُعَظم و مُعَزَزِ شهدا و جانبازانِ عزیز ، موافق نبوده و تا الان هم سابقه نداشته که چنین فرمانداری در شهرستان ، این گونه رفتاری را با مردم ، مراجعین و یادگارانِ دفاعِ مقدس داشته باشد ، در نقطه مقابل اما ، رفت و آمدهای جمعیِ مدیرانِ ادارات برای شرکت در جلساتی که بعضا حتی ارتباطی هم با موضوعِ کاریِ آنان نداشته ، قطعا موجباتِ افزایشِ ابهامات و ناامیدی مردم را فراهم خواهد نمود . بر همین اساس بایستی توجه داشت که « تزریقِ » امید به پیکرِ جامعه « تنها » با عملیاتی نمودنِ طرح های اساسی و زیربنایی ، امکان پذیر بوده و « مِلاکِ » اصلی برای امیدواری مردم ، « چشم دیدْ » های واقعیِ آنان از پیش رفتِ همین پروژه ها خواهد بود نه با « چشمْ دیدنِ » روزانه ی مدیران در مجالسِ خصوصی و .. ! .
ششم : ایشان همچنین در خصوصِ چراییِ عدم پیش رفت در پروژه ی « تونل » ها عنوان نموده :« تونل ها را کسانی ایجاد کردند که می خواستند کاندیدای نمایندگی مجلس شوند و.. » ، در این رابطه نیز متذکر می گردد با توجه به کوهستانی بودن جاده های منتهی به کازرون ، درخواستِ احداثِ گذر گاه های « زیر کُوهی »! با هدفِ « ایمن سازی » و « کوتاه » کردنِ مسیرهای دسترسی ، مطالبه ای عمومی بوده و طبیعی است کاندیداهای نمایندگی و یا نمایندگان منتخب نیز « پی گیر » این « خواسته ی » همگانی بوده باشند که در این باره نیز ، هر گونه « فرافکنی » و زیر سئوال بردنِ این حقِّ قانونی ، آن هم بعد از سال ها انتظار و وعده های مُکَررِ استانداران و دیگر مدیران ارشدِ دولتی ، نه تنها در راستای خدمت به ساکنانِ چشم به راهِ ۳۰۰ هزار نفریِ شهرستان نخواهد بود بلکه قطعا چنین موضع گیری هایی ، « فرار » از مسئولیت تلقی گردیده و موجباتِ « بدبینی » و « سلبِ » اعتمادِ عمومی به مدیرانِ دولتی را فراهم خواهد آورد .
سخن آخر :
گسترشِ فضای مجازی و حضور جوانان و صاحب نظران ، در گروه های مختلف اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و دینی ، امروزه موجبِ نظارتِ بخش های متعدد جامعه بر رفتارها ، اَعمال و عملکردهای مدیرانِ ادارات و نهادهای کشوری و لشکری گردیده و طبیعی است که همچون گذشته امکانِ مخفی نمودنِ حتی انگیزه ها و ذهنیت های رفتاری و کِرداری هم وجود نخواهد داشت . بر همین اساس هر گونه وعده ی بی پشتوانه و یا تلاش برای پنهان نمودن اهداف شخصی ، جناحی و سیاسی در « پُشتِ » اقداماتِ فردی و گروهی نه تنها امکان پذیر نبوده بلکه قطعا نتیجه ی « معکوسی » در آینه ی نگاهِ مجموعه های مردمی را به دنبال خواهد داشت . رعایتِ « صداقت » در گفتار ، « اخلاصِ » در عمل و « اخلاقِ » در رفتارها ، تنها راهِ جلب اعتماد مردم به طرفِ حاکمیت و امیدواریِ واقعیِ ساکنان هر منطقه ی جغرافیایی بوده و امید است خداوند به همه ی ما توفیق خدمت گزاری صادقانه به این مردمِ خوب و ولایت مدار را عنایت نماید .
امان اله دهقان فرد
