منتقدان احداث کارخانه سیمان در بهترین دشت کازرون چه میگویند + اسناد تصویری

بنام خداوند مظلومان و ستمدیدگان

چند صباحی است که نام کارخانه سیمان رعشه ای بر اندام شهر من انداخته گاه و بیگاه  نفس هایش به  شماره میافتد.
آنچه بارها گفته ایم تکرار میکنم  کسی مخالف کارخانه سیمان نیست.
آنچه  موجبات نگرانی  را فراهم کرده محل کارخانه سیمان است.

بر اساس مدارک کارشناسان در سال ۸۴ فاصله  محل کارخانه تا  شهر را ۷ کیلومتر عنوان کرده اند و این در حالیست که بر اساس مدارک و نقشه های موجود این فاصله از بیمارستان تا محل کارخانه  کمتر از ۴ کیلومتر بوده و از  محل تعین شده در  طرح تفصیلی  شهر کمتر از ۲۵۰۰ متر می باشد. این فاصله   از تابلوی بنیاد مسکن تا  محل کارخانه  ۱۳۰۰ متر می باشد.

نکته جالب  اینکه در این دشت با فاصله ۵۰ متری  کارخانه شن و ماسه با الایندگی بسیار  مشغول فعالیت است.
بخش بزرگی از زمین مذکور در حریم شهری قرار گرفته  که بر اساس نقشه های شهرداری قابل قضاوت است.

در کارشناسی ها جهت باد غالب کازرون غیر واقعی  توصیف شده و در حالیکه  باد کازرون از شمال به جنوب بوده و اصطلاحا باد کوه به دشت خوانده می شود.

بر اساس نامه نهم منتشره در سایت کازرون نگاه  دشتک دوان فاقد سفره آبرفتی برای تامین آب کارخانه و احداث  چاه می باشد.
و می بایست  آب کارخانه از فاصله ۲۵۰۰ متری و از سفره های اهکی تامین شود.
این همان سفره تامین کننده اب شرب کازرون است.
میزان اب درخواستی کارخانه ۳۵ لیتر بر ثانیه  عنوان شده است..
با فرض مصرف با همین  ظرفیت کارخانه می بایست
۳۵*۶۰ ثانیه=۲۱۰۰ لیتر در دقیقه*۶۰دقیقه=۱۲۶۰۰۰ لیتر بر ساعت
و در هر شیف کاری ۸ ساعته ۱۰۰۸۰۰۰
یک ملیون و هشت هزار لیتر برداشت آب کارخانه از سفره آب شرب کازرون است.
این میزان در حالی معنادار  می شود که  آب را به صورت آب معدنی بفروش برسانیم  از قرار هر یک لیتر اب معدنی ۱۰۰۰ ریال
روزانه یک ملیارد ریال در بدترین حالت  از مخازن شرب  کازرون برداشت می شود حال در ماه و سال و غیره خدا داند.
وهمه این مطالب در سند ارسالی مربوط به آب معنی دیگری پیدا میکند.
باور کنیم آب نیست. و این سفره  اهکی تنها بازمانده  ابی است که تا سالها بایستی جوابگوی  شرب مردم باشد.
ده سال قبل دریاچه پریشان پر اب بود و رودخانه شاپور خروشان و مجوزی صادر شد حال ببینید کدامشان باقی مانده است.

چاه های کشاورزی کازرون در عمق ۲۰۰ متر خشک شده و برخی اب شور استخراج می کنند. زمین نشست کرده و  بر اساس  نتایج تحقیقات  دانشگاه تهران دریاچه در سال ۵ سانتی متر به بالا نشست میکند.

به قول پرفسور کردوانی باور کنید آب نیست و جنگ آینده جنگ آب است.

دو رشته کوه مجاور دشتک دوان  با قامت سرومانندشان مانع از تبادل هوا و خروج الاینده از دشت خواهند شد.
شاهد ماجرا سفید پوش شدن  دشت کنار  کارخانه  شن و ماسه است.

همه چیز دست به دست هم داد و رکود اقتصادی در این کشور بیدادکنان  می غرد.
بر اساس آمارها صنعت سیمان ورشکسته  شده  و کارخانه جات سیمان کشور با ۲۰ درصد ظرفیت کار میکنند.
چه اصراری به حضور این صنعت آلاینده  بیخ گوش مردم شهر است.
واما  وجه تاریخی دشتک دوان است.

امیر اتابک در قرن ۵ قنات قرچه  و خط انتقال اب از چشمه عروس را ساخت و ۲۰۰ سال بعد شیخ امین الدین   انرا ترمیم کرد و به همراه حوض بیدمشک  و مسر انتقال  به شهر آنرا وقف عام نمود.
هنوز آثار بسیاری از این آبراه و ابانبار ها دست نخورده باقی مانده است.
شورای شهر دوره دوم ضمن مخالفت  با محل احداث کارخانه   نمونه های سفال های مکشوفه در دشت را در اختیار کارشناسان خبره قرار داد و  با تایید انان اواخر  دوره ساسانی  و اوایل دوره اسلامی تعیین قدمت شد.
فرماندار وقت جناب صالح پور مخالف های قانونی خود را با محل احداث کارخانه اعلام نمودند تا جایی که سرمایه‌گذار سیمان از اتاق استاندار اخراج شد.
و جای همه این اسناد در پرونده سیمان افشان  خالیست.
میگویند دشتک دوان لم یزرع و فاقد پوشش گیاهیست.
عکس های ارسالی خود گویای همه چیز هست.
پوشش درختان بلوط و انواع گیاهان دارویی در نگاه کارشناسان مخفی مانده است.
آنچه بیم ناکی پرونده سیمان را دو چندان نموده  است خاطره تلخ زمین خواری های گذشته به بهانه  اشتغال  و خدمت رسانی است.

حال دوستداران کازرون  با توجه به مدارک و دلایل فوق  و تغیر اقلیم کازرون به خشک  و خشکسالی  دهشتناک    پیش رو خواستار کارشناسی های منصفانه  و مجدد شده اند.
اگر این حرف قابل هضم نیست بفرمایید تا جور دیگر   و با ارائه  اسنادی که تاکنون  از آنان سخنی به میان نیاورده ایم  وارد شویم.

نویسنده : اصغر فخاری