نگاهی دوباره به حوادث اردیبهشت ماه کازرون/ « پندها » ، « درس ها » و « عبرت ها »
كازرون نگاه– امان اله دهقانفرد- امان اله دهقان فرد، کارشناس ارشد سیاسی و دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی ایران؛
بیست و ششم اردی بهشت ماه سال ۱۳۹۷ ، و روزهای پس از آن ، در تاریخ استان کُهن فارس و شهرستان انقلابی و متدین کازرون هفته ای به یاد ماندنی ، پند آموز ، عبرت زا ، فراموش نشدنی و قابلِ تحلیل و بررسی از زوایای مختلفِ امنیتی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و مردمی خواهد بود و طبیعی است که کارشناسان مربوطه ، بدون حب و بغض های فکری و جناحی ، ضمن پرداختن به علل و ریشه های بروز و ظهور این پدیده ی نازیبا ! همچنین از « درس » ها و « پند » های حاصله بهره برداری و آینده را صرفا بر اساس تجربیات حاصله از این گذشته ی نسبتا تلخ بنیان گذاری نمایند . صاحبِ این قلم ، با دانش اندک اما شناختِ نسبتا کامل بر اتفاقات یاد شده و پیش بینی نتایج حاصله ، از روزهای آغازینِ تحرکاتِ مردمی و اقدامات غیر کارشناسیِ مدیران دولتی ، علی رغم میل باطنی اما به دلیل تجربیات قبلی و علاقه مندی به موطن آبا و اجدادی خود ، « یادداشت » های متعدد و مستمرّی را با هدف جلوگیری از حوادث بعدی تهیه و منتشر و در جلسات خصوصی با مسئولین و ارتباطات عمومی با هم شهریانِ هم سود عواقب امر را یادآور گردید . در ادامه ی گوشزد های قبلی ، ضمن توصیه ی مجددِ همه گان بر رعایت قانون ، تلاش برای حفظ آرامش و خودداری از تحریکِ مردم خوب و ولایت مدار شهرستان ، موارد زیر مورد یادآوری قرار می گیرند .
۱- پدیده های نوظهور اجتماعی ، اتفاقات تلخ و یا شیرین فرهنگی و سیاسی و حوادث ناگوار و یا گوارای امنیتی ، عموما دارای « ریشه » های مختلف در همان موضوعات بوده و طبیعی است که پرداختن به « معلول » ها بدون توجه به « علت » ها ، نه تنها در حل مشکلات و جلوگیری از تکرار آن ها کمک نخواهد نمود بلکه قطعا تحلیل ها را با نقصان و راه حل ها را به بی راهه های غیر قابل باور سوق خواهند داد . امری که در حوادث چند ماهه ی کازرون متاسفانه غالبا توسط مدیران دولتی و کارشناسان دستگاه های عریض و طویل امنیتی ، سیاسی ، قضایی و فرهنگی عامدانه و یا نا آگاهانه مورد غفلت قرار گرفت و اقدامات مستمرِّ آنان قبل و بعد از حوادث چندماهه نشان داد که هنوز هم « اعماق » اتفاقات به درستی شناخته نشده و بیش تر لایه های ظاهری آن ها مورد بررسی و البته برخوردها واقع شده است .
۲- شکی نیست که علت العلل و مادرِ همه ی اتفاقات و حوادث تلخ و غیرقابل جبران شهرستان کازرون و هزینه های ناشی از آن ها ، تنها و تنها بحث « تقسیمات » بوده و البته باز هم شکی نیست که اکثریت «مردمِ » شهرستان ، علما و نخبگان و… هیچ گونه نقش و دخالتی در پدید آمدن این مقوله نداشته و اصلا اطلاعی از تصمیم عوامل « پشت پرده » و اهداف آنان برای انجام این مساله خطرناک و کارشناسی نشده نداشته اند ! و اغلبِ تصمیم ها ، در اتاق های دربسته و جلسات کارگزاران دولتی در استان و مرکز اتخاذ و دنبال شده بود و بدیهی است که زمانِ حضور و اعتراضِ اقشار مختلف مردمی نیز درست در دقیقه ی نود و یک روز پس از تصویب طرح در کمیسیون امنیتی و دفاعی هیات محترم دولت به انجام رسید و طبیعتا کسانی که به دنبال شناسایی « محرکین » و « مقصرین » اصلی حوادث شهرستان و برخورد با آنان هستند قطعا بایستی تا به حال آدرس و مشخصات این افراد در دستگاه های دولتی و قانون گزاری و… را به دست آورده و نه تنها با آنان برخورد قضایی و قانونی کرده باشند بلکه برای عدمِ تکرار آن در آینده ، این افراد را به ولی نعمتان کشور و نظام نیز معرفی نمایند ! .
۳- مقوله ی وجود « امنیت » در جامعه یکی از مهم ترین نعمت های خداوند برای آحاد مردم بوده و ثبات آن نیز محصول همکاری های جمعی و تلاش های عواملِ امنیت ساز خواهد بود . درس بزرگی که حوادث هزینه ساز کازرون به همه گان آموخت و تمامی مردم به اهمیتِ وجود امنیت و لزوم همکاری تک تک افراد برای استقرار و استمرار آن در شهر و کشورشان آموختند و متوجه شدند که نه نیروهای امنیتی ، نظامی و انتظامی با تجهیزاتشان و نه هم مردم با تمام افرادشان هیچ یک به تنهایی قادر به ایجاد امنیت نبوده و تنها راه دست یابی به این مهم همانا همکاری تنگاتنگ با هم ، در همه ی زمینه ها خواهد بود .
۴- در روزگاری که برای ممانعت از سخنرانی یک نماینده ی مجلس ، بلافاصله هیاتی عالی رتبه از سه قوه مامور رسیدگی به تخلفات چند جوان ، برخورد و دستگیری آنان می شوند ، متاسفانه علی رغم گذشت چندین ماه از حوادث مرتبط با تقسیمات کازرون و وجود ده ها فقره فیلم ، عکس ، سند و مشخص بودن نقش هر دستگاه در اقدامات صورت گرفته اما تا کنون هیچ هیاتی گزارش خود را منتشر ننموده و الحمدلله همه ی مدیران ، مسئولان و ماموران دولتی ، قضایی و سیاسی همچنان در جایگاه های خود مشغول ادامه ی فعالیت ها بوده و انگار نه انگار ! که تمام اتفاقات در دوران مدیریت همین افراد رخ داده و الان هم هیچ دستگاه و مرکزی حاضر به پذیرش نقش و اشتباه خود در این حوادث نمی شوند و باز هم مردم ، نیروهای مردمی و روحانیون و معتمدان محلی مورد سرزنش و برخورد قرار گرفته و با کمال تاسف همین عوامل ، زمینه ساز بحران های خطرناک تر در آینده خواهد شد .
۵- علی رغم تلاش های ناجوان مردانه ی دستگاه تبلیغاتی وابسته به سازمان های جاسوسی جهت مقصر نشان دادن یادگاران هشت سال دفاع مقدس ، و حتی انتشار تصاویر تعدادی از سرداران سرفراز ، علما و روحانیان انقلابی شهرستان به عنوان متهمان حوادث اردی بهشت ماه و البته تلاش های مذبوحانه و هم زمانِ عده ای از « عوامل فتنه » و « مقصران اصلی » برای پنهان نمودن نقش خود در این قضایا ، اما لازم است تاکید نماید اگر همین افراد ، که مورد اعتماد مردم ، جوانان و متدینین بوده و هستند ، در صحنه نمی ماندند و نیروهای امنیتی و انتظامی را یاری نمی رساندند قطعا وضعیت « صحنه » و « بحران » به گونه ی دیگری رقم می خورد که در همین جا ضمن تشکر از تلاش جمعیِ حافظان ، حامیان و حاملانِ ایجاد امنیت ، به ویژه دل سوزان واقعی ، علما و روحانیون سرشناس و گمنام و یادگاران دفاع از حرم و وطن ، توفیق روز افرونشان را از خداوند متعال مسالت می نماییم .
۶- بحران ها ، علی رغم خساراتی که برای کشور و مردم به وجود می آورند ، اما معمولا در درون خود « عبرت » ها و « درس » هایی را نیز به دنبال دارند که در همین رابطه بخشی از پندآموزی های حوادث کازرون مورد اشاره قرار می گیرند :
۶/۱- عده ای از افراد، همواره مردان روزهای آرامش هستند و جوهره ی اصلیِ آنان تنها در هنگامه های حوادث ، بحران ها و نیازها شناخته می شوند . اتفاقات اخیر کازرون البته این حُسنْ را به دنبال داشت که « دل سوزان مُدعی » و « مدعیان دل سوزیِ » ! خود را کاملا مورد شناسایی قرار داد و بدیهی است قضاوت های آینده بایستی بر اساس اقدامات و فعالیت های گذشته ی مدعیان در زمان بحران ها صورت گیرد .
۶/۲- طی سال ها و حتی دهه های گذشته بعضی عواملِ اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و جناحی موجب فاصله ی مردم و نخبگان کازرون از یک دیگر و عدم توجه به پیش رفتِ متوازن مرکز و مناطق پیرامونی شهرستان شده بود و همین امر نیز انگیزه ای قوی برای ایجادِ نیروی گریز از مرکز توسط بخش های مختلف گردید که حوادث اخیر اما تا اندازه ی زیادی زمینه های رفع اختلافات ، فروکش شدنِ باندبازی ها و هم آهنگی نخبگان شهرستان در اقصا نقاط کشور را فراهم و از همه مهم تر ، استفاده ار مدیران کارکُشته ی بومی به عنوان مطالبه ای عمومی مورد توجه قرار گرفت و به عنوان اولین محصول این مطالبه و وحدت عمومی ، فرماندار بومی انتخاب و مشغول به فعالیت شده است .
۶/۳- اگر چه طرح تقسیم کازرون به عنوان خواسته ای مشروع توسط « عده ای » از مردم ساکن در دو بخش شهرستان مطرح و توسط تعدادی از نمایندگان محترم قبلی و فعلی دنبال شده و شاید در آینده ای نزدیک « جمع هایی » در بخش های دیگر نیز چنین خواسته ای را دنبال نمایند ، اما حوادث تلخِ اخیر شهرستان نشان داد که هر گونه طرح و اقدامی که بدون در نظر داشتِ نظرِ اکثریت جامعه و صرفا در جلسات خصوصی و اتاق های دربسته تصویب و اجرا شود ، حتی اگر لباس قانون نیز بر تن داشته باشد ، قطعا موجب هرج و مرج های اجتماعی ، اختلافات قومی و منطقه ای و نهایتا ورود ناجوان مردانه ی دشمنانِ منتظر در کمین گاه ها خواهد شد و طبیعی است که بار دیگر لزوم قانون مندی و رعایت جوانب قانونی و دوری از فشار بر مراکز تصمیم گیر برای اجرای تصمیمات فراقانوتی ، به همه ی طرف ها گوشزد گردد .
۶/۴- ظهور ، تولید و تعدد نرم افزارهای اطلاع رسانی ، که زمانی به « فضای مجازی » تعبیر می گردید ، طی سال های گذشته به بخش غیرقابل انکاری از « فضای واقعی » جامعه و خانواده ها تبدیل گردیده و در حوادث اخیر کازرون نیز اخبار و شایعات منتشره ، حداقل در چند گروه و کانال تلگرامی ، بیش ترین تاثیر در اطلاع رسانی مثبت و منفی پیرامون وقایع شهرستان را در پی داشت و در همین رابطه ضمن تکرار توصیه ی مقام معطم رهبری مبنی بر ورود نیروهای انقلابی و استفاده از این ظرفیت ها برای تبیین واقعیت ها و دست آوردها ، پیشنهاد می شود مدیران و ماموران مربوطه ، اشراف خود بر مسئولین کانال ها و پیام های رد و بدل شده را تقویت نمایند .
۷- هم زمان با تهیه این یادداشت ، و البته پس از گذشت چهل روز ! از اتفاقات منجر به اغتشاش در کازرون ، عالی ترین مقام قضایی و امنیتی شهرستان طی مصاحبه ای با خبرنگاران ، گزارش حوادث و اقدامات دستگاه های دولتی ، امنیتی و قضایی و البته درگیری های صورت گرفته را تشریح و مطالب عبرت آموزی را مطرح نموده که توصیه می شود هم مردم و هم مسئولین استانی و کشوری با دقت این موارد را مطالعه فرمایند .
ایشان البته بدون پرداختن به ریشه های اصلی بحرانِ چند ماهه ی کازرون ، بیش از همه ، حوزه ی علمیه ، امام جمعه محترم ، نیروهای بومی و اختلافات نخبگان کازرونی با یک دیگر و بی بصیرتی و جهالت آنان را از عوامل اصلی بحران برشمرده و بدون اشاره به « علل » و « عواملِ » بروز این اتفاقات در شهرستان آرام ، انقلابی و متدین کازرون ، هیچ اشاره ای به بی تدبیری ها ، تقصیرها و قصورهای مدیران غیربومی دولتی ، سخنان تحریک آمیز و تنش زای مقام های استانی و قانون گزاران فعال در بحث تقسیمات ننموده و همین مختصر مصاحبه نیز نشان می دهد که نه تنها ریشه های مشکل اصلی بحران کازرون شناخته نشده بلکه « تعمدی » در کار است که « داعیه » داران اصلی نظام به جای « متهمین » ناامنی ها ، به سلسله مراتب کشوری و مقام های امنیتی و قضایی معرفی شوند ! .
امان اله دهقان فرد
۱۳۹۷/۴/۳
یک پاسخ
مطلب مفیدی بود