امروز:یکشنبه, ۴ آذر
تاریخ انتشار:2017-08-27

امین اردشیری؛

مدعیان مبارزه با فساد به جریانات عدالتخواه فضا بدهند

چیزی که امروز مشاهده میشود تحت عنوان عدالتخواهی فرسنگ ها با اصل مسئله فاصله داردیعنی در برخورد با مسائل ابتدا افراد سابقه مسئله را نگاه می کنند…

مدعیان مبارزه با فساد به جریانات عدالتخواه فضا بدهند

درشخصیت علی(ع)آن شاخصه ای که از همه بیشتر نمایان است عدالت علی است ، چنانچه ابن ابى الحدید از ابن عباس نقل مى‌کند: روز دومى که مردم با امام بیعت کرده ‌بودند به مسجد آمد و فرمود:وَاللهِ لَو وَجَدتُهُ قَد تُزوِّجَ بِهِ النِساء، وَ مُلکِ بِهِ الاْماء، لَرَدَدْتُهُ، فاِنَّ فِى الْعَدلِ ‌سَعَهً وَ مَن ضاقَ عَلَیهِ الْعَدلُ فَالجُورُ عَلَیهِ اَضْیَقْ( به خدا سوگند آنچه از عطایاى عثمان و آنچه از بیت المال مسلمین به این و آن بخشیده ‌به صاحبش (بیت المال) برمى‌گردانم اگر آن اموال، کابین و مهریه زنان باشند و یا با آن، ‌کنیزان را خریده باشند. زیرا عدالت گشایش مى‌آورد و کسى که عدالت بر وى گران آید تحمل ظلم و ستم بر او گران‌بارتر خواهد بود)حال ما چنین سخنان وروحیه ای را از کدام مسئول جامعه اسلامی سراغ داریم؟
ما باید بدانیم عدالت وعدالتخواهی جزء اصول دین است درحالی که نمازو روزه جزء فروع دین است پس هر اندازه به نماز توجه می کنیم بیش از آن به مسئله عدالت توجه کنیم هراندازه که برامر به معروف ونهی از منکر تاکید داریم وآن را ضامن سلامتی جامعه می دانیم بیش از آن گسترش عدالت راضامن سلامت جامعه بدانیم هر اندازه که جهاد برای بقای اسلام وحکومت اسلامی موثر است بیش از آن بسط عدالت درجامعه اسلامی این مهم را تضمین می کند.
امام در اوایل مسیر هم مطالبات مردم از انقلاب را تکرار میکردوهم خطرات آن را گوشزد میکرد که هم خود مسئواین مراقبت کنند وهم مردم بتوانند انحراف را تشخیص دهندوبدانند که انقلاب ما باید محتوا داشته باشه وعلاوه بر تغییر لفظ وضع جامعه نیز باید تغییر کند که یکی از مسائلی که امروزه گریبان گیر اجتماع وبعضا بسیاری از مسئولین شده بحث اشرافیت وفاصله از عدالت است که امام دراین باره فرمودند: ملت عدالت می خواهد، اطاق بزرگ نمی خواهد. ملت وزارتخانه میخواهد وزارتخانه اسلامی، نه آن وزارتخانه کاخ دادگستری، کاخ نخست وزیری، کاخ وزارت، هی کاخ. کاخ مال ملت است اینها را نکنید اینطور. این تزئیناتی که الان دراین کاخ ها موجود است، علاوه بر اینکه بسیاریش یا بعضیش از محرمات است و حتماً باید دولت این را توجه کند ، دولتی که می گوید دولت اسلامی است و هستند نباید تحت تاثیر واقع بشود و هر طوری سابق بوده حالا همان طوری که در زمان محمد رضا شاه خان، بوده است حالا هم همان فرم باشد. پس شما چکاره اید؟ تو که می گویی من مسلمان هستم، چکاره هستی؟ ما یکی یکی باید بگوئیم؟ دانه دانه باید بشمریم؟ اینهاباید اصلاح بشود و شماها من می دانم شما مسلمانید، من همه افراد اینها را، بعضی شان را می شناسم، بعضی شان را هم معرفی کرده اند به من، اینها همه متعهدند، همه مسلمانند لکن ضعیف النفسند. (صحیفه نور جلد۵ صفحه ۱۵۰)که البته بخشی از این مسئله به خود مردم برمی گردد،که مثلاکدام یک از مسئولینی که انتخاب کردن براساس ملاک تقوا انتخاب شدند؟وهمچنین کدام یک از ما در مقابل انحراف مسئولی عکس العمل نشان داده ایم،درصورتی که رهبری فرودند:بالفظی طلب کارانه از مسئولین مطالبه کنید.
همانگونه که پیامبر فرمود:کُلُّکم راعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسؤُولٌ یعنی ما علاوه بر خود درمقابل دیگران هم مسئولیت داریم که این مسئله لزوم مطالبه گری وعدالتخواهی ما ودر مقابل پاسخگویی مسئولین را میطلبد که امام (ره)درباره چگونگی مسئله فرمودند: همه ملت موظفند که نظارت کنند بر این امور، نظارت کنند اگر من یک پایم را کنار گذاشتم، کج گذاشتم، ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن…توجه داشته باشند که مبادا من یک وقت یک کلمه برخلاف مقررات اسلام بگویم. اعتراض کنند، بنویسند، بگویند… در صدر اسلام هست که عمر وقتی گفت ،که اگر من یک کاری کردم شماها چه بکنید. یک عربی شمشیرش را کشید گفت ما با این، با این شمشیر راستش می‌کنیم. باید اینطور باشد. باید مسلمان اینطور باشد که اگر – هر که می‌خواهد باشد، خلیفه مسلمین و عرض بکنم هر که می‌خواهد باشد اگر دید پایش را کنار گذاشت، شمشیرش را بکشد که پایت را راست بگذار (صحیفه امام، جلد ۸، صفحه های ۵ و ۶(.
اما چیزی که امروز مشاهده میشود تحت عنوان عدالتخواهی فرسنگ ها با اصل مسئله فاصله داردیعنی در برخورد با مسائل ابتدا افراد سابقه مسئله را نگاه می کنند که اگر با گروه آنها سازگار بود مقابل آن سکوت وحتی توجیه می کنند اما بعضا اگر از جریان مقابل باشد آن را در بوق وکرنا میکنند ورگ غیرتشان باد می کند،یعنی به جای اینکه مسئله اصلی مبارزه با فساد باشد دارد با فاسد آن هم گزینشی برخورد میشودوفساداین شجره ملعونه گاهی براساس منافع برخی هرس میشودوعدالتخواهی درجامعه ما موجودی ناقص است که برخی اعضای آن رشد کرده چرا که عده ای فساد را مختص به قوه مجریه می دانند وبقیه سیستم را پاک ومطهر می دانند وتنها مطالبه شان ازقوه قضائیه برخورد با فیش نجومی است ودر مقابل هم جریانی است که موضعی به یاد فساد می افتد وگاهی از ابزار تهمت نیز بهره میبرد وگاهی برای بهره برداری انتخاباتی به یاد آستان قدس می افتند وگاهی برای عملیات ایذایی به سراغ حساب قوه قضائیه میرود .
در این میان دو قسم از افراد نیز وجود دارند که در دایره عدالت خواهی این دوستان قرار نمی گیرد اول عدالت خواهی که نتوانند مظلومیت آنها را پیراهن عثمان کنند ودر راستای مقاصدشون سو استفاده کنند و دوم مفسدینی که با برملا کردن فسادشان نتوانند به جریان رقیب ضربه بزنند،شاخک های عدالت خواهی این دوستان به این دو گروه حساسیتی ندارد.
دراین میان برخی دیگر بجای اینکه تیغ عدالت را به سمت فساد ومفسد ببرند نگاه منتقدانه یک جوان عدالتخواه را تشویش اذهان عمومی قلمداد کرده ومر قانون را اجرا می کنندودر واقع سنگ را بسته وسگ را رها می گذارند،واینگونه با فشار به جریان عدالتخواه فضا برای جولان مفسدین فراهم میشودتا جایی که فسادهای جدید از قبیل کوه ودریا وجنگل خواری و…هم اختراع میشود.
بنظرم میدان دادن به جریانات عدالتخواه اصیل وانتخاب دولت های عدالت محور میتواندبه حل این مسائل کمک کند،هرچندکه ممکن است برخی مواضع رادیکال در مقابل آن بگیرندکه درخواست عده ای درداخل از دشمن برای افزایش فشار وتحریم برملت نمونه ای از آن است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *