از قدیم الایام معروف است که افراد در دوران نامزدی شخصیتی متفاوت از برهه های دیگر زندگی دارند،چنانچه درتایید طرف مقابل گوی سبقت را از یکدیگر می ربایند و درباره آینده چنان استراتژی هایی اتخاد می کنند که دولت ومجلس انگشت کوچک آنها هم نمی شوند.
اماپس ازاندک مدتی وگذشت خرمبارک از پل ووارد شدن درصحنه ی عمل وفاصله گرفتن ازدوران شعارمشاهده می شود که بسیاری ازآن سخنان ووعده ها، قابلیت وضمانت اجرایی ندارد،وبه این نتیجه می رسند که همه چیزآنچنان هم که فکر می کردند گل وبلبل نیست.
بنظرم این مسئله درباره شرایط اجتماعی هم قابل بسط است،چراکه مشاهده می کنیم نامزدهای محترم درایام انتخابات همه به یک باره به یاد توده ی مردم می افتندوهمه بدنبال ریشه یابی مشکلات هستند وبدنبال آن خود را کلید حل همه آنها معرفی می کنندواظهار می کنند که این ملت شایسته بهترین ها هستند،وعده ای با ایثار وازخودگذشتی فراوان حقوق برخی سازمان ها را تا50درصد افزایش می دهند وسهام عدالتی که تا دیروز گداپروی ومتضاد با کرامت مردم می دانستند خود مجری آن می شوندوگاها به انتقاد ازوضع موجود می پردازند وفراموش می کنند که قرار بود با برنامه صد روزه ومذاکرات گره از آنها باز کند.
وبقیه نامزدهایی که دستشان ازبیت المال کوتاه است وتوانایی بذل وبخشش آنچنانی را ندارند ناچار مسئولین وقت رابه دلیل چنین اعمالی مورد عتاب قرارمی دهند وطوری وانمود می کنند که خودقادرند ازبیت المال بگذرند.
واینگونه است که امتیازبرخورداری ازبیت المال درانتخابات هرچهار سال یک بار دربین بازیگران صحنه سیاست جابجا می شود ودراین میان مردم بیچاره باید صرفا تماشاچی این بازی باشند به امید فردای بهتر سماق بمکند.
دراین میان اما مشاهده می شود وقتی فردی بعنوان مصلح واقعی وارد عرصه میشود که نه قصد تخریب دارد ونه دستی به بیت المال ، مشاهده میشود که توسط تخریب چیان به گوشه رینگ برده ومورد تندترین هجمه ها قرار می گیرد.
به هرحال انتخابات صحنه اعتماد به نظراکثریت مردم است که البته نتیجه آن نباید حکومت اکثریت براقلیت بلکه باید حکومت قانون نتیجه همه انتخاب ها باشد.
با همه ی اوصاف روز انتخابات فرارسید ومشاهده کردیم افراد با تفکراتی که مانند ظاهرشان باهم متفاوت بود درصحنه حاضر شدن وبه گروهی که بهترتوانسته بود آنهارا اقناع کندکه ما کلید حل مشکلات هستیم رای دهند هرچند که این بار از کلید هم خبری نبودوادعاهایی مطرح شدکه باانتخاب ما هیچ کودک کاری نخواهیم داشت،کارتن خواب نخواهیم داشت و…که ما منتظر بودیم برای این سرعت عمل به جای کلید ازریموت تدبیر رونمایی شود.
امروز در صحبت اقای روحانی درحضور رسانه ها منتظر بودیم اولویت ها وخط مشی های جدید دولت دوازدهم را بشنویم که ایشان پس از تبریک انتخابات بلافاصه فرمودن مردم به فریبکاران “نه”گفتند ودرادامه درسخنانی متناقض همه ی رقبای خودرابه همکاری دردولت جدید دعوت کردندووعده کردند که دراین دولت از رکوددعبورخواهیم کرد که سابقا درسال 93درمشهدگفته بودند ازرکودعبورکردیم ودرسخنرانی 22بهمن هم همین مدعا راتکرارکردن وامابازدرآغاز دولت جدید،به هرحال امیدوارم که حال فردای مردم ما همچون عروس نگون بختی نباشد که به وعده های پوچ اعتماد کرده باشند.
