بخشِ اول :
ماه ها ، هفته ها ، روزها و ساعاتِ منتهی به انتخابات ها در کشورهای مردم سالاری همچون ایران ، به عللِ مختلفی ، همواره « فصلی » از شور ، شادی و تَحَرُکات همه گانی را ایجاد و احساساتِ بسیاری از اقوام ، احزاب ، اطراف و اکنافِ حوزه های انتخاباتی را بر می انگیزد. گرچه این « فصلِ » بهاری ! از کوتاه ترین فصولِ انتخاباتی است و پس از طیِّ این بخش ، معمولا اکثریتِ «انتخاب کنندِگان » و «انتخاب شوندِگان » توفیقِ زیارتِ یک دیگر را تا چهار سالِ بعد ، پیدا نمی کنند ! ، در عین حال اما این مرحله ی کوتاه ولی پُر اهمیت ، به دلیلِ قول و قرارهای رد و بدل شده ، هزینه های صورت گرفته توسط عواملِ پُشتِ پرده و تاثیرگذاری های صاحبانِ « قدرت و سرمایه » و نهایتا « بِدِه کار » شدنِ کاندیداها و « مُنتَخبین » از « طلب کارانِ » منطقه ای ، مالی و قومی، مؤثِرترین ، پُر دردِ سرترین و مشکل سازترین مرحله ی انتخاباتی محسوب گردیده و همین امر نیز متاسفانه موجبِ حضورِ بی خاصیتِ تعدادی وکیلانِ وابسته ، وضعِ قوانینِ ناکارآمد ، عدمِ پیش رفت در زیرساخت های جامعه ، ازدیادِ بی کاری ، ورودِ آنان به حاشیه سازی های بی مورد و نهایتا مأیوس شدنِ مردم از حاکمیت دینی و زیر سئوال رفتنِ مردم سالاری اسلامی گردیده است . با توجه به گُذَشتِ چهار دهه از عُمْرِ با برکتِ نظام وِلایی و تجربیاتِ حاصله از برگزاری حداقل ۴۰ انتخاباتِ مردمی در ایرانِ اسلامی و نظر به لزومِ باز شناساییِ نقاطِ ضعف و قُوَّتِ انتخاب های قبلی و حضورِ آگاهانه ، عاقِلانه ، غیر متعصبانه و بی طرفانه ی آنان در تعیین سرنوشت خود و نسل های آینده ، مطالبِ موردِ نظر و نیاز [ با تمرکز به حوزه ی انتخابیه ی شهرستانِ بزرگِ کازرون ] طی چند « یادداشتِ » کارشناسی به خوانندگان محترم تقدیم می گردد .
یاد آوری :
نویسنده ی این یادداشت ها ضمن برخورداری از چهل سال سابقه یِ حضورِ مستقیم و بی واسطه در صحنه های مختلفِ نظامِ شکوه مند اسلامی به ویژه عملیات های مختلف و شرایطِ سختِ دورانِ دفاع مقدسِ هشت ساله ، تجربه ی فعالیت طولانی در سیاست خارجی ایران اسلامی ، کاندیداتوری در ۲ انتخاباتِ « نُهُم » و « دَهمِ » مجلس شورای اسلامی و شناختِ کامل ، کارشناسی دقیق با « رأی سازان » و دست اندرکارانِ « پُشت » و « رویِ » صحنه ی انتخاباتی و آشنایی با بخش اعظمی از مُنتخبینِ انتخابات های قبلی و با هدفِ کمک به مردمِ عزیز و انقلابی ، مخصوصا جوانان ، علاقه مندان و مُشارِکت جویان در صحنه های پیشِ رو ، حاصلِ تجربیات و « چشم دید » های خود را به برادران و خواهرانِ ایمانی ، ارایه می نماید .
یکم)- « انتخابات » به عنوان یکی از ساز و کارهای مُشارکتِ مردم در حاکمیت و دخالت دادنِ آنان در تعیینِ سرنوشتِ خود ، تقریبا در تمامی مناطقِ برخوردار از « آزادی » های مدنی ، سیاسی و اجتماعی ، به صورتِ قانون مند ، به رسمیت شناخته شده و با توجه به تجمیعِ قدرتِ تفویض شده ی مردم در مراکزی همچون مجالس قانون گذاری ، خُبرِگان ، شوراهای شهری و استانی و… ، طبیعی است که افراد ، احزاب ، گروه ها و قومیت های مختلفی برای تثبیتِ جایگاه و تحکیمِ پایه های قدرتِ فردی ، جمعی و منطقه ای خود ، تلاش های مستمری را جهت پَس زدنِ رُقَبا و پیروزی بر دیگر کاندیداها صورت دهند . در این میان هر گونه بی توجهی ، کم کاری ، بی دِقَّتی و یا سهل اِنگاری توسط ساکنانِ هر یک از مناطقِ و یا مشارکت نکردنِ آنان در تعیینِ سرنوشتِ شان ، به نوعی خیانت به خود ، فرزندان و نسل های آینده خواهد بود و بدیهی است در صورتِ بُروزِ مشکلات و حُدوثِ ناملایمات ، اولین کسانی که بایستی موردِ ملامت و مذمت قرار گیرند همانا « خودِ » مردم خواهند بود .
دوم)- استقرارِ نظامِ جمهوری اسلامی در این کُهَنْ سرزمینِ بزرگِ باستانی ، یکی از موهبت های خدادادی بر ملتِ ولایت مدار و تمدن گرای کازرون و ایران اسلامی بوده و با توجه به ریشه های مستحکم ایمانی و روابطِ ساکنانِ این منطقه ی وابسته به خاندانِ رسالت پناه قرآنی ، طبیعی است که تمامِ امورِ جمعی و فردی به «نگاه» و «نظرِ » مردم واگذار گردیده و برای اولین بار در طولِ تاریخِ هزاران ساله ، دخالتِ مردم در انتخابِ نظامِ حاکِم و حاکمانِ نظام نه تنها کاملا به رسمیت شناخته شده بلکه با استقرار ناظرانِ قانونی و قوانینِ نظارتی ، از آرای مردم نیز حفاظت و با متخلفین نیز برخوردهای مورد نظر صورت گیرد. بر همین مبنا ، بهره برداریِ صحیح از این چارچوبِ قانونی ، حضور آگاهانه ، همه گانی و به دور از تعصباتِ قومیت گرایانه و انتخابِ « شایِستِگانِ » با تجربه ، خُبره ، سختی کشیده ، کارآزموده ، امتحان پس داده و « پاک دستانِ » موردِ آزمون واقع شده ، تقریبا حدِّاقلِ « شُکرِ » عَمَلی است که بایستی توسط ساکنان ، نسبت به این نعمتِ خداوندی صورت گیرد .
سوم)- در بین انتخابات های متعددی که طی چهل سال گذشته برگزار گردیده ، گر چه همه ی آن ها به جای خود « مهم » ، « تاثیرگزار » و « نقش آفرین » بوده اند ، در عین حال به دلایل متعددی ، انتخاباتِ مجلس شورای اسلامی ، هم با شور و هیجاناتِ بیش تری توأم بوده و هم حساسیت های افزون تری را در ابعادِ کشوری ، استانی و شهرستانی در پی داشته است . مصونیت های قانونی نمایندگان در قِبالِ اظهارات شفاهی ، مداخلات نظارتی و اقدامات عملیاتی در حوزه های مختلفِ سیاسی ، مالی ، اجتماعی و فرهنگی و از طرفی اختیارِ رأی اعتماد به اعضای کابینه ی دولت ها و استیضاحِ شخصِ رییس جمهور ، وزرا و تفحص از بخش های مختلفِ حاکمیتی و از همه مهم تر تخصیصِ بودجه های سالیانه ، چگونِگیِ توزیعِ و نحوه ی هزینه کردهای آن ها در سبدهای ملی ، استانی ، منطقه ای و تحقیق و تفحص از شرکت ها و نهادهای دولتی و.. ، تنها بخشی از عوامِلِ « قدرت زایی » است که در دستِ نمایندگان و منتخبانِ مردم مستقر در ساختمان مجلس شورای اسلامی قرار گرفته است .
چهارم)- بررسیِ سیرِ تحولات در رأی ریزی ها ، قانون گذاریِ وُکَلٰا ، ترکیبِ نمایندِگانِ حاضر در مجلس ، اظهار نظرها ، گرایش های قومی ، منطقه ای ، گروهی و حزبیِ مجلسیان نشان می دهد که وابستگی های منتخبین به کانون های قدرت و ثروت ، از تاریخ تشکیل اولین دوره تا الان ، که دهمین ترکیب مجلس را می گذرانیم ، نه تنها به شکل چشم گیری افزایش یافته بلکه متاسفانه آرمان های برخاسته از وصیت نامه ی شهدا و اهداف و برنامه های مدِّ نظرِ معمار راحلِ انقلاب اسلامی نیز تا حدِّ زیادی موردِ غفلتِ عمدی واقع گردیده و بیش از آن که « مصالِحِ» صاحبان اصلی ، مردمِ محروم و مستضعفینِ جامعه دنبال شود ، « منافعِ » باندهای وابسته به مراکزِ غیرِ همسو با اکثریتِ مؤمنِ کشور و « ناهمسویان » با ولیِّ امر و امامِ جامعه ی اسلامی ، موردِ حمایتِ کلامی و عملی قرار گرفته است . تغییرِ این روند و تنها راهِ بازگشت به اهدافِ اصیل نظام ، و قرار گرفتنِ مجددِ مجلس در « رأسِ امور » ، نیازمندِ « عزمِ » همه گانی برای « انتخابِ » اَفرادِ اصلح و تلاش برای گُزینشِ « شعور » ی ها به جای « شعاری ها » خواهد بود .
ان شااله ادامه دارد…
امان اله دهقان فرد
I was more than happy to find this website. I want to to thank you for ones time just for this fantastic read!!
I definitely really liked every bit of it and I have you bookmarked to
check out new things in your blog.