از مهمترین سرمایه هایی که خدای متعال به آدمیان عطا کرده است ” عمرانسان ” است. اگر انسان از این فرصت به خوبی استفاده کند، می تواند به هدف آفرینش خود که همانا رسیدن به فلاح و رستگاری است دست یابد.
درگذران زندگی فرصت هایی پیش می آید که افراد اوقات خود را به دور از وظایف اصلی می گذراند که به آن اوقات فراغت می گویند. به عبارتی اوقات فراغت مدت زمانی است که پس از انجام کار موظف روزانه ، باقی مانده است وانسان فرصت دارد که با میل و رغبت خود فعالیت خاصی را انتخاب کند و انجام دهد.
بر اساس دستور قرآن در سوره انشراح مومن باید پس از فارغ شدن از کار روزانه ، به کاردیگری بپردازد (فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ) ، هرگز بیکار نماند، تلاش و کوشش را کنار نگذارد و پایان کار مهمی را، کار دیگری قرار بدهد و در تمام این حالات به خدای یکتا تکیه کند و به سوی او توجه نماید (وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ)
در روایات بسیاری نیز ایمه معصومین (ع) دراین خصوص مطالب بسیار زیبایی بیان کرده اند.
امام سجاد در مناجاتی که با خدای خود دارد می فرمایند :
” خداوندا ! اگر برای ما فراغتی از کارهای دنیا مقدور فرموده ای ، پس آن را فرصتی همراه با سلامتی قراربده ، که در آن رنجی حاصل نشود و ملالتی به وجود نیاید، تا این که فرشتگانی که به نیت ثبت گناهان ما مامورند با صحیفه ای خالی از گناه از پیش ما بروند و فرشتگان مامور به نیکی ها ، خوشحال از اعمالی که از ما نوشته اند از نزد ما برگردند . “( صحیفه سجادیه – دعای ۱۱)
امام علی (ع) نیزدر باره استفاده از اوقات فراغت می فرمایند:” فرصت هایی پیش آمده را صید کنید که اگر از دست بروند ، دیگر آن ها را به دست نمی آورید ” (غررالحکم، ح ۶۴۴۳)
با توجه به این که اوقات فراغت قسمتی ازعمر با ارزش انسان است و این اوقات زود گذرند و به آسانی به دست نمی آیند و از دست دادن آن موجب ناراحتی و پشیمانی می شود، شایسته است ازاین اوقات ، بر اساس میل و انگیزه ، بهترین استفاده شود.
بنا به نظر صاحب نظران استفاده درست از اوقات فراغت سبب ” تامین بهداشت روانی” فرد می شود. چرا که پرداختن به اموری که بر اساس میل و رغبت صورت می گیرد، نوعی رضایت خاطر را به دنبال دارد که در پرتو آن نگرانی ها و اضطراب ها از بین می روند و فرد به آرامش خیال دست می یابد.
اوقات فراغت مناسب ترین فرصتی است که فرد از طریق مطالعه ، تحقیق و پژوهش ، شرکت در جلسات آموزشی، علمی، دینی، اخلاقی، هنری و … به ” توسعه مهارت های شناختی ” می پردازد.
اوقات فراغت زمان مناسبی است تا فرد ازطریق فعالیت های ورزشی و” پرورش جسم “، بدنش را سالم نگه دارد تا مهمان خوبی برای روح و روان باشد. چرا که ورزش ضمن آن که نوعی بازی وعملی نشاط انگیز است می تواند برای مدتی فرد را از نگرانی ها و دلشوره ها دور کند.
اوقات فراغت زمان خوبی است که فرد به دور از قالب های تکراری ، آزادانه و با رضایت خاطراندیشه کند و به ” تفکرخلاق ” که خمیرمایه اختراعات بشری است، بپردازد.
اوقات فراغت از آن جهت که سبب تامین بهداشت روان ، توسعه مهارت های شناختی ، پرورش جسم و ظهور استعدادها و خلاقیت ها است می تواند در” رشد و تعالی شخصیت ” فرد و ” رشد و تعالی فرهنگی جامعه” موثر واقع شود.
لذا با توجه به فصل تابستان و آغاز تعطیلات فصلی مدارس و برای استفاده ازاین بخش سرمایه ارزشمند انسانی انتظار می رود، اداره آموزش و پرورش با ایجاد پایگاه های تابستانی، اداره ورزش و جوانان با فعال کردن هیات های ورزشی، بسیج دانش آموزی با همکاری مساجد و انجام فعالیت های فرهنگی و اردویی، جمعیت هلال احمر با برگزاری کلاس های امداد و نجات، دارالقرآن ها با ارایه برنامه های قرآنی، حوزه های علمیه با تشکیل کلاس های تفسیرقرآن ، تاریخ اسلام و … برای دبیران، کانون های پرورشی، تربیتی و فرهنگی با برنامه های متنوع، پژوهش سرای دانش آموزای با برگزاری کلاس های تحقیق و پژوهش و نجوم، اداره ارشاد اسلامی با فعال کردن گروه های هنری و فرهنگی، کتابخانه های عمومی با برنامه های خاص خود و دیگر موسسات آموزشی و تربیتی با ایجاد زمینه های لازم در جذب، سازماندهی، نگهداری و اجرای برنامه های کارآمد، برنامه ریزی لازم را انجام دهند تا اوقات فراغت این سرمایه های ملی که آینده سازان جامعه ی مهدوی می باشند به بهترین صورت سپری شود.
ان شاء الله
محمد بارونی
