انتظارات کازرونی ها از مراکز علمی و دانشگاهی

کازرون نگاه – امان اله دهقانفرد،کارشناس ارشد سیاسی و دیپلمات پیشین ایران؛

«انتظارات کازرونی ها از مراکز علمی و دانشگاهی , لزوم « نقش پذیری » دانش جویان برای رفع مشکلات شهرستان »

وجود مراکز علمی در مناطق مختلف کازرون و تاسیس شعبه های چندین دانشگاه در شهرستان طی دهه های گذشته ، بیش از هر چیز منشا خیر و برکت برای ساکنان مناطق محل فعالیت این مراکز بوده و بدیهی است بایستی نسبت به مقامِ تمام کسانی که برای راه اندازی و استقرار چنین مجموعه های گران بهایی تلاش نموده اند ، به ویژه نماینده سابق ولی فقیه در استان، زنده یاد آیت اله ایمانی (ره) ، با تمام وجود ادای احترام نمود . در همین زمینه البته با وجود گسترش روز افزون فضاهای آموزشی ، ازدیاد رشته های تحصیلی و از طرفی استقرار و تردد اساتید و نخبگان علمی کشوری و‌ بومی در آموزشگاه های یاد شده ، اما انتظارات و امیدهای ساکنان شهرستان بزرگ کازرون برآورده نگردیده به گونه ای که علی رغم حجم فارغ التحصیلان کثیر این مراکز ، ولی مشکلات اقتصادی ، فرهنگی ، زیر بنایی ، زیست محیطی ، کشاورزی ، پزشکی و زیست فن آوری باقی مانده از گذشته ، همچنان ، تا اندازه ای ، دست نخورده باقی مانده است . در همین رابطه ، و البته پس از کسب اجازه از اساتید و دانش جویان محترم ، موارد زیر مورد اشاره قرار می گیرند .
۱- شهرستان بزرگ کازرون ، با پیشینه ی چند هزار ساله ی تاریخی و تمدنی ، بهره مندی از آب و هوای مناسب ، زمین ها و زمینه های مستعد برای کار و فعالیت های کشاورزی و اقتصادی و واقع شدن در سه راهه ی اتصال چند استانِ برخوردار از منابع عظیمِ نفت ، گاز ، آب و پتروشیمی و نهایتا وجود سرمایه های سرگردان و صاحبان سرمایه های بومی ، سال هاست که همچنان از توسعه و پیش رفتِ « علم محور » بی بهره بوده و بخش های عمده ی فعالیت های آن بر اساس شیوه های سنتی و بازاری و غیر متناسب با زمان و علوم زمینه ای ، صورت می گیرند .
۲- یکی از مهم ترین علل تاسیس دانشگاه ها و دانشکده های تابعه در اقصا نقاط جهان ، « روش مند » نمودنِ علوم و به کار گیری آموخته ها در رفعِ واقعیِ مشکلاتِ مردم ، به ویژه در مناطق تاسیسی ، و در نتیجه خارج شدن از « وضعیت » گذشته به « آینده ای » بهتر و علمی تر بوده و طبیعی است ، یکی از نشانه های « ثمر بخش » بودن این علم آموزی و‌ دانش جو پروری ، همانا « تغییر وضعیت » و به تعبیری « تبدیل » ایده ها و‌ تئوری ها به « گام های » عملی در رشته ی مورد نظر است و‌ بر همین اساس مردم حق دارند که بپرسند ، حاصل استقرار ده ها ساله چندین دانشگاه و فارغ التحصیلی ده ها هزار نفر دانش جو و تدریس ده ها رشته ی علمی و تحصیلی در اين گونه مكان ها ، برای ساکنان شهرستان کازرون و‌ خانواده های چشم به راه این عزیزان ، چه بوده ؟ و چرا همچنان مشکلات قبلی در جای خود باقی مانده ؟ مسئوليت اين امور بر عهده ي چه افرادي ؟ و چرا در شهرستانی که بخش عمده ای از زمین هایش به « باغ داری »اختصاص یافته اما حتی یک رشته ی مربوط به این امر در دانشگاه هایش راه اندازی نشده و. ؟.
۳- يكي از ضوابط قانونیِ موجود در كشورها و مناطقِ « قانون مند » و « پيش رفته »، همانا تاسيس مجموعه ها و كارگاه هاي آموزشي در كنار دانشكده هاي فني و كارآموزي ، جهت تبديل همزمان « ایده های علمی » به « تولیدات » کالایی و سرمایه ای بوده و ‌به عنوان‌ مثال در رشته های کشاورزی ، باغ ها و‌ مزارع متنوعی ایجاد تا‌ دانش جویان به صورت عملی فعالیت های خود را در آن ها انجام‌ دهند که در همین‌ راستا علی رغم‌ بررسی های صورت گرفته اما‌ چنین مراکزی در اطراف دانشگاه های شهرستان و‌ یا دیگر‌ مناطق پیرامونی ، یافت نگردیده و یا بسیار محدود بوده است .
۴- سیاسی بودن دانش جویان و حضور دانشگاهیان در امور سیاسی تا اندازه ای یکی از نیازهای امروزین جامعه ی ما بوده و بارها رهبر معظم انقلاب به این امر تصریح و تاکید فرموده اند در عین حال اما « دخالت » های سیاسیون در دانشگاه ها و‌ تلاش عوامل بیرونی « سیاسی کار » ، برای اعمال فشار به کارمندان و کارکنان این مراکز ، از طریق جابجايي و انتصاب مسئولین وابسته و یا جذب اعضای « باندی » و‌ «خانوادگیِ » خود در رده های مختلف ، به عنوان یکی از علل اُفْتِ علمی و آفت های عقب ماندگی این مجموعه ها تلقی گردیده و‌ بدیهی است بایستی هر چه زودتر جلوی این گونه « افراد » و « فعالیت » ها گرفته شود . یاد آور می شود متاسفانه بعضی از دانشگاه های کازرون از سال ها قبل با این مشکل مواجه گردیده و بعضا کار حتی به جایی رسیده که نقش « ستاد های » انتخاباتی بعضی افراد معلوم الحال را نیز ایفا نموده اند ! .
۵- علی رغم اشتغال و یا فارغ التحصیلی صدها دانشجوی رشته های مرتبط با علوم پزشکیِ دانشگاهِ کازرون اما این شهرستان همچنان با مشکلات عدیده ای در تامین متخصصینِ این رشته دست به گریبان است به گونه ای که مثلا پس از یک دهه از آغاز ساخت بیمارستان متعلق به دانشگاه و‌ هزینه ی چندین‌ برابری با بودجه اولیه و.. ، لکن هنوز هم عده ای از هم شهریان‌ برای بعضی امور پزشکی مجبورند‌ به شهرستان های اطراف و یا مرکز استان عزیمت نمایند .
۶- «مدرک محوری » ، عدم تلاش برای «کاربردی نمودن » رشته های تحصیلی ، اُفت شاخص های علمی ، نامتجانس بودن « دروس »با « نیازمندی » های واقعی شهرستان ، به ویژه مناطق پیرامونی ، و تداخل سیاسی کاری ها در امور دانشگاه ، مجموعا موجب بی استفاده ماندن بخش عظیمی از فارغ التحصیلان محترم و از طرفی تداوم عقب ماندگیِ زیر ساخت ها در کازرون شده و علی رغم تلاش تعدادی از دل سوزان برای تغییر وضعیت پیش آمده ، متاسفانه به دلایل پیش گفته ، همچنان این روند استمرار یافته و روز به روز جمعیت بی کاران تحصیل کرده در مقاطع مختلف علمی و عالی ، در حال افزایش بوده و همین امر نگرانی های زیادی را برای خانواده های این عزیزان موجب گردیده است .
۷- البته در طرفِ دیگر قضیه ، مدیران محترم دولتی ، تصمیم گیران و تصمیم سازان خصوصی و معنوی شهرستان قرار دارند که نه تنها از ظرفیت های عالی و بسیار مهم حضور این کانون های علمی غفلت نموده اند بلکه بعضا حتی ممانعت هایی نیز برای آنان ایجاد می نمایند و بر همین اساس شایسته است نشست های کارشناسی متعددی بین این مجموعه ها با اساتید و‌ دانش جویان برگزار تا در استفاده از ایده ها و‌ نظریات علمی و‌ کارشناسی آنان در امور شهرستان و استان بهره برداری نمایند .
گر چه موارد مربوط به « موضوعِ » دانشگاه های شهرستان و مشکلات لاینحلی ، که طبیعتا انتظار حلِّ آن ها توسط دانشگاهیان گرامی ، مطالبه ای درست تلقی می شود ،فراوان بوده و نیازمند تهیه یادداشت های متعدد است ، در عین حال اما به دلیل جلوگیری از اطاله ی کلام ، تنها به پیشنهادهای زیر بسنده می شود :
الف )- هیاتی مرکب از کارشناسان دانشگاهی به نمایندگی از رؤسای تمام این مراکز تعیین تا مشترکاً و به صورت تخصصی ، ضمن بررسی مشکلات شهرستان در زمینه های کشاورزی ، اقتصادی ، شهرسازی ، محیط زیست ، آب های جاری و ساکن ، فرهنگ عمومی و… ، راه حل های علمی و‌ منطبق با محیط های اجتماعی ، سرزمینی و‌ تمدنیِ منطقه را تدوین و رشته های تحصیلی خود را بر اساس نتایج حاصله اجرا نمایند .
ب )- « بومی گرایی » در پذیرش دانشجویان و « بومی سازی » در رشته های تحصیلی برای متقاضیان ورود به دانشگاه های شهرستان ، به عنوان یکی از راه کارهای ایجاد رابطه بین « دانش » و « بازارِ کار » ، محسوب گردیده که امید است با تلاش همه ی دل سوزان کازرون و مسئولین استانی به مرحله ی اجرایی نایل گردد .
ج )- وحدت بین دانشگاهیان و حوزویان ، به عنوان دو پایگاه « علم محور » و « عالم پرور » ، همواره مد نظر و مورد تاکید و تصریحِ مسئولین کشوری ، از جمله امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری (حفظه اله) ، بوده که متاسفانه همواره در مرحله « شعار » متوقف گردیده و جامه ی عمل نپوشانیده که در همین رابطه پیشنهاد می شود علاوه بر اقدام عملیِ مسئولینِ هر دو محیط یاد شده ، مجموعه ای از روحانیون و دانش جویانِ ، ترجیحا بومی ، تشکیل تا ضمن حضور در مناطق مختلف ، مشکلات را بررسی و راه حل های مورد نظر را عملیاتی نمایند.

امان اله دهقان فرد