منطقه یِ تاریخی و تمدنی کازرونِ قدیم [ با عرض و طول جغرافیایی و چندین برابریِ وضعیتِ فعلی] ، صدها سال « مرکزِ » داد و ستد ، تولید و صادرات علم ، هنر ، فرهنگ ، محصولات کشاورزی و دامی و کارگاه های پارچه بافی و.. بوده و علی رغم « حادثه خیز » و « کوهستانی » بودن و مشکلات موجود در راه های دسترسی به آن ، اما هیچ گاه از رونق ترددی ، اقتصادی ، فرهنگی و تولیدی نیفتاده و به همین جهت است که در گوشه گوشه ی این خاکِ « زرخیز » ، مناطق پیش رفته ای بناگزاری گردیده و محلی برای رُشد ، تربیت ، پرورش و تولیدِ علم و معرفی چهره های ماندِگارِ دینی و اسلامی به دیگر مناطق محسوب می شده است . که در همین رابطه موارد زیر مورد اشاره قرار می گیرند .
۱- یکی از خصوصیات منطقه ی کازرون این است که هر کدام از مناطقِ پیرامونیِ آن ، خود « به تنهایی » در بر دارنده ی تاریخ ، تمدن و سابقه ی روشن و پُر افتخاری در ابعاد مختلف بوده به گونه ای که می توان هر بخش را به صورتِ « مُجَزّٰا » و « جداگانه » نیز مورد بررسی های کارشناسی قرار داد . «خشتِ بزرگ » با حماسه آفرینی ها ، فرهنگِ مؤمنانه و مردمانِ خون گرم و کارآفرین ، « شاهپورِ زیبا » با بیشابور و امام زاده سید حسین «ع» و برخوردار از مرکزیتِ تمدنی ، زیارتی و تاریخی ، « دریسِ باستانی » با آن همه عالمانِ دینی و آبادی های شهریِ چند صدساله ، منطقه ی اصیلِ « نودان » و بخشِ « چنارشاهیجان » با مردمانِ خون گرم ، با مرام و تاثیرگزار در فرهنگ و تمدنِ سرزمینی ، « بالاده و جره » ی برخوردار از تمدن های نُهُفته در « سَرْ مَشهَد » ، مرکز و نواحیِ پیرامونی و نهایتا روستای « دَوٰانْ » ، « بخشِ مرکزی » و « مرکزِ شهرستان » با آن همه حضورِ پُررنگ در تاریخ ، حماسه ها ، علم ، فرهنگ ، مبارزاتِ ناصر دیوان ها ، شجاعت ها و.. تنها گوشه ای از خصوصیاتِ این ناحیه ی بزرگ در ایرانِ عزیز بوده است .
۲- آن چه که در طولِ تاریخ ، کازرون را در بینِ دیگر مناطق سرفراز نگه داشته همانا « وحدتِ » سرزمینی ، « اتحادِ » مذهبی و « کمک » های مردمیِ این قطعه ی جغرافیایی به یک دیگر در « پیش آمد » ها و « رخ داد » های طبیعی و غیرمترقبه بوده و بدیهی است در صورتِ « شِکَسْتِ » این اتحاد و از هم پاشیدنِ نگاه های برادرانه به یک دیگر ، نه تنها هیچ پیش رفتی در زمینه های مختلف حاصل نخواهد شد بلکه مطمئنن تاثیراتِ آن قبل از هر چیز و هر کَس ، « مردم » و « ساکنانِ » آن را موردِ ضربه قرار خواهد داد . پس ، ما شدیدا نیازمندِ وحدتِ کلمه و کلام و کنار گذاشتنِ بگو ، مگوهای غیرِ سازنده بین شهر و روستاها و از طرفی رفعِ اقداماتِ « وحدت شِکنانه » بینِ مردم و مناطقِ مختلفِ شهرستان بوده ایم و در آینده نیز به شکلِ افزون تری خواهیم بود .
۳- وجودِ « مشکلات » در همه ی مناطق کشور ، از جمله استان فارس ، شهرستان های تابعه و منطقه ی بزرگ کازرون چیزی نیست که قابل کتمان باشد ، چرا که « تحریم » های تحمیلی ، « خود تحریمی » های داخلی ، « بی تدبیری » های مدیریتی و « ناهماهنگی » های تَقنینی ، مجموعا موجب بروز ناهنجاری هایی در چرخه ی اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی و.. گردیده و رفعِ این « مُعضلات » ، نیازمندِ « عزمِ جمعی » و کنار گذاشتنِ تصمیم های « فردی » و « جناح بندی » های یک طرفه ی سیاسی بوده و طبیعی است تا زمانی که این مشکلات در داخل حل و فصل نشود و تا وقتی که منافعِ « همه ی » مردم بر « نفعِ » شخصی ، گروهی ، سازمانی و ناحیه ای ترجیح داده نشود ، قطعا امیدی نیز برای حل سریع مشکلات وجود نخواهد داشت .
۴- لازمه ی پیش رفتِ همه جانبه در شهرستان ، استفاده ی « همه جانبه » از ظرفیت های نخبگان ، دانش جویان ، علما و طلاب ، جوانان و در یک کلام بها دادن به « تجربه » های علمی و بهره برداریِ صحیح از امکاناتِ سرزمینی خواهد بود و برای عملیاتی نمودنِ این واقعیت ها بالاجبار هر کدام از ما بایستی دیگری را « پوششِ » کاری داده و به جای از صحنه خارج کردن یک دیگر ، جذب حداکثری را پیشه ی خود سازیم . در غیر این صورت نه نیروهای امنیتی و انتظامی ، نه مسئولینِ فرهنگی و سیاسی و نه هم عامه ی مردم و ساکنان محلی و بومی ، امکان حل معضلات را « به تنهایی » نخواهند داشت و به جای پیش رفتِ امور ، یا به عقب سوق داده خواهیم شد و یا در خوش بینانه ترین حالت ، در همین وضعیتِ فعلی « در جا » خواهیم زد .
۵- گر چه کازرون در بسیاری از امور آن چنان که در شأن نظام ، انقلاب ، شهدا ، جانبازان ، سابقه و تمدنِ آن بوده ، مورد رسیدِگی قرار نگرفته در عین حال بایستی توجه داشت طی چهل سالِ گذشته ، این منطقه شاهدِ « پیش رفت » های زیادی ، در ابعاد مختلف ، بوده و بی انصافی است اگر این « واقعیت » ها نادیده گرفته شوند .
۶- البته از این که شهدای این و افتخاراتِ آن ها در دفاعِ هشت ساله و انقلاب و نقشِ مردم شهرستان کازرون و مناطق پیرامونی در گذشته و حال ، آن چنان که باید و شاید ، موردِ بررسی واقع نشده ، گلایه های « به حَقّی » وجود دارد و همه ی کسانی که می توانستند و یا می توانند در این زمینه ها ایفای نقشی داشته باشند اما کوتاهی کرده اند ، بایستی خود را موردِ « مَلامَت » قرار داده و برای جبرانِ مافات ، تمامیِ سعی و تلاشِشان را در آینده به کار گیری نمایند .
۷- تعلقِ حضرت سلمان “ سلام الله علیه “ به مردمِ کازرون و فارس ، گنجینه ی ارزشمندی است که فوق العاده در شناختِ این منطقه ، تاثیرگزار خواهد بود کما این که در معرفیِ بیش از پیشِ مناطقِ تمدنیِ این سرزمین زرخیز به دیگر مناطق داخلی و خارجی کوتاهی هایی صورت گرفته و می توان با مقداری « هِمَّت » ،این نقیصه ها را جبران کرد .
خاتمه :
دشمن همیشه برای ایجاد « نارضایتی » و احساسِ « پشیمانی » بین مردم به « نقشه » های متعددی متوسل می شود و در این میان نیازمندِ آدم هایی است که این « نقش » را به مرحله ی اجرایی در آورند . « اختلاف » افکنی بین مردم یکی از « کارا» ترین و خطرناک ترین حربه ی سازمان های جاسوسی است و بر همین اساس همه ی ما بایستی مراقب باشیم که در این دام گرفتار نشویم . هم مسئولین سیاسی ، هم ارگان های فرهنگی ، هم مامورین و مسئولینِ قانون گزاری و اجرا کنندِگان قانون و البته ، مردم و ساکنان شهر و مناطقِ اطراف ، باید چهار چشمی مواظب اطرافیان و همراهانِ خودشان باشند تا خدای نکرده بارِ دیگر مشکلاتْ ، ناامنی ها ، کج رفتاری ها ، بدخُلقی ها ، نافهمی ها و اقداماتِ دشمن شاد کُنِ روز های آخرِ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۷ در این شهرستانِ خوبان ، تَکرار نشود.
امان اله دهقان فرد
۱۳۹۷/۱۰/۳۰
