منتقدین دیروز، دلواپسان امروز!

بحث مذاکرات هسته ای فراتر از یک قرارداد است،در واقع این مسئله تقابل دو تفکر است که یکی قائل به حل مشکلات با اتکا به ظرفیت های درونی ودیگری کلید حل مشکلات را در دست کشورهای دیگر وهضم شدن در نظام بین الملل می داند،که در هر برهه ای شخصی نماد این دو جریان بوده است.
ما با جریانی روبرو هستیم که خود در سال 82با متهم کردن جمهوری اسلامی به پنهان کاری در زمینه هسته ای زمینه را برای فشار وتحریم فراهم کرده ودرمذاکرات علاوه بر تعلیق صنایع هسته ای اقدامات داوطلبانه وبقولی اعتماد سازهم بیش از توافق پذیرفتند که البته رد همین اقدامات اعتماد سازدر دولت نهم باعث صدور قعطنامه برعلیه ما شد.
در دولت نهم مشی دولت بر مقاومت وشکستن ساختار تحریم ها بواسطه توانمند سازی کشور از درون بودکه شاهد استقلال هسته ای و همچنین اقتدار نظامی در منطقه بودیم که البته در این مدت تحریم های شورای امنیت وسازمان ملل برقرار بود ومشاهده شد بر روند پیشرفت کار تاثیر گذار نبود ووقتی گفته میشد این تحریم ها کاغذ پاره ای بیش نیست عده ای باور نمی کردند که البته صحت این مسئله حالا روشن شد که با وجود بر داشته شدن آن تحریم ها تغییری در وضع موجود مشاهده نشد والبته تحریم های دیگری مانند تحریم بانک مرکزی وخرید نفت تاثیر گذاربود که از قضا بواسطه همکاری همین جریان در مسئله فتنه 88 با دشمنان وخط دادن به آنها که تحریم کدام نقطه بر اقتصاد ایران تاثیر میگذارد،آمریکا وهم پیمانانش خارج از چارچوب های بین المللی دست به تحریم کشور زدند که این تحریم ها هنوز برقرار است والبته در بحث مسائل بانکی در تیم مذاکره کننده هم وجود جاسوس در تیم یر همه مشخص شد که بنظرم چرایی باقی بودن تحریم ها روشن میشود.
میتوان برجام را عصاره کار تفکری نامید که پیشرفت را در وابسته بودن وگره زدن کشور به نظام بین الملل می داند که سعی داشت با قراردادهای محرمانه از 2030،قراردادهای نفتی تا توافقنامه آب وهوایی پاریس و…..سعی داشت نظام را به یک نظام لیبرل مطابق با میل آمریکا تبدیل کند.
حال که فرجام برجام برای همه مشخص شده (چرا که برای برخی از همان ابتدا مشخص بود،کسانی که در انتخابات 92به گفتمان مقاومت رای دادند) این تفکر سعی دارد این شکست را با بقیه سهیم شوید به همین دلیل با سپاهی که در انتخابات آنگونه مورد هجمه قرار داد که ترامپ انگشت کوچک آنها هم نمی‌شود ،امروز سعی داردبا نزدیک شدن به سپاه آن را در شکست خود شریک کند ،که البته اگر این حرکت بخاطر ندامت از اعتماد به آمریکا باشد قابل قبول است اما اگر صرفا یک تاکتیک سیاسی برای فرار از پاسخگویی باشد باید مواظب بود.
عربده هایی که دوستان اعتدالی بر سر دلسوزان انقلاب زدند،برچسب هایی که به منتقدین این توافق توسط جناب روحانی ودوستانشان زده شد را فراموش نمی کنیم ودولت اعتدال باید پاسخگوی وقت وهزینه ای که در راه برجام صرف شد وهمچنین اعتمادی که مردم به وعده های آنها کردند را بدهند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *