عاشقانه های کازرونی ۱۴/ ناخوشی اَ خود موهن

? عاشقانه های کازرونی ۱۴ ?

? ناخوشی اَ خود موهَن

مو دِلُم اَ تَه پُرَن تنگُ تیر یش عین غارَن
تو پاتیل سردِ دِلُم کَلجوشِ شُومُنده بارن

اوساها یادُم میا حُرّی دِلُم میرزه دومَن
چک‌وچک عجب چی یَن هر کی قارَن دُوار قارَن

پسینا سابات آم برات تا شُو غُلغله بی
آغ برات قارِه میزه کَه سِی اینا چه بی‌عارن

مو بچه‌ی چِنگِ بالام گُلک‌چینُی خیزُم‌کشا
کُچی‌خور کُه‌رُوَکا نون درآرُی بی آزارَن

حالیم که گرگ و میش عین همن اونا میشَن
فند و فیل سی چِن شوهَن تا زیر گِلَم خدا دارن

ای داهات کوره‌ن نه شهَرن که ماها توش میلولیم
وا یه تُوفیر که دیوار اونا هَمَش خار کنارن

@kazerunnegah

جِونا مو سِی کُنین عینِ مُهی تو مُی‌تینِه
که اَمَلّاق بی‌روغن جیریک‌جیریک خون میبارن

هِی نگین شهرِ گُُلَن یا بلبلن یا نم‌چِنَن
تا خدام میزن تو سر شهری که مرداش بیکارن

کازرون گل سی چَشَن درختِ بُن‌دار بکالین
هر چی کاشتین میا دَر هَواش همیشه باهارن

اَی تو کلگاه خرابه‌ی دِلُم یه اشکی سِیل کنین
میبینین که پیرسوکام خاگ تو تاقش نَمِی‌زارن

حافظم اِی کازرون بی، تا حالی زنده نَبی
بی نو مُی داریم کِه قربش رو هزارتُ نومدارن

چه خُشن تو جَشنِ گل خارچیلاهام یه قِر بِدَن
خارچیلهَ‌م بُته دارن آم اَ بی بَلگیش بیزارن

ناخوشی اَ خود موهَن اَ خود موهَن اَ خود موهَن
غُُمبِه جون ای او نَدیم، ایکّی و اوکی چه کارن

شاعر: دکتر محمد عارف

? هر پنجشنبه منتظر #عاشقانه_های_کازرونی باشید
___________
? عاشقانه های کازرونی خود را برای ما بفرستید

تقدیم به ساحت مقدس زهرای مرضیه سلام الله علیها…